84541

5	40	Brunatne zabarwienie. Widoczny osad.		Jasno różowe zabarwienie.
6	60	Brunatne zabarwienie. Widoczny osad.		Brak zabarwienia.

5. Wnioski:

a)    Pozytywny wynik próby Benedicta otrzymałyśmy w probówkach 2-6, natomiast w próbie Lugola pozytywny wynik otrzymaliśmy w probówce 1.

b)    Substratem reakcji jest skrobia. Rozkład tego cukru na cukry proste jest katalizowany przez (3-amylazę.

c)    Próba Benedicta wykorzystana w interesującym nas zadaniu bada właściwości redukujące, natomiast próba Lugola wykrywa obecność skrobr.

d)    Próbą kontrolną jest roztwór 1 zawierający dezaktywowany przez wysoką temperaturę enzym zawarty w wyciągu z nasion. Skrobia nie została tir rozłożona do cukrów prostych, dlatego obserwujemy pozytywny wynik próby Lugola (fioletowe zabarwienie).

e)    Wraz ze wzrostem czasu inkubacji ilość brunatnego osadu (otrzymanego w próbie Benedicta) zwiększa się, co wskazuje na wzrost stężenia cukrów redukujących w roztworze. Jednocześnie możemy zaobserwować zmniejszanie się intensywności i zanik granatowego zabarwienia w tych roztworach, co z kolei świadczy o spadku ilości skrobi w roztworach. Można zatem wnioskować, że im dłuższy czas inkubacji roztworów w temperatirrze 37°C tym więcej skrobi rozkłada się pod wpływem (3-amylazy do cirkrów prostych

Zadanie 2.

Próba benydynowa.

1. Wstęp teoretyczny:

Peroksydazy to grupa enzymów katalizujących utlenianie nadtlenkiem wodoru różnych substratów.

Badając aktywność peroksydazy jako odczynnika użyto benzydynę Jest to substancja rakotwórcza, należąca do diamin aromatycznych. Utleniona benzydyna przyjmuje bar wę niebieską, normalnie zaś jest kolor u jasnobr azowego.

2.    Materiały:

a)    wyciąg z ziemniaków

b)    odczynnik ben/.ydynowy

3.    Wykonanie:

Do 1 ml wyciągu z ziemniaków dodajemy kilka kropel świeżo przygotowanego odczynnika bezydynowego. Próbę powtarzamy dla wyciągu ziemruaka uprzednio zagotowanego i oziębionego.

4. Obserwacje: