85091

-    ciągłość - rehabilitacja powinna tak długo trwać, jak długo osoba niepełnosprawna wymaga usprawnienia psychicznego i wymaga pomocy w zaspokojeniu potrzeb (pierwotna i wtórna)

-    pow szechność - ogólny dostęp, każdy ma prawo do korzystania z usług rehabilitacyjnych i medycznych.

Kierunki działania rewalidacyjnego wg I.inkowskiego:

Maksymalne wzmacnianie czyli usprawnianie tych sił, cech i zadatków' wrodzonych, które są najmniej uszkodzone Więc zadaniem najważniejszym jest, aby nieuszkodzone siły biologiczne, wykazujące najbardziej podatne możliwości rozwojowe zaktywizować i ukształtować najpełniej.

-    Wzmacnianie (fortioryzacja) i usprawnianie uszkodzonych sfer psychicznych lub fizycznych Jeżeli uszkodzenie organów poznawczych nie jest całkowite, należy dążyć do maksymalnego wykorzystania pozostałych możliwości rozivoju w każdej dziedzinie upośledzeń, np. resztki słuchu - przy prawidłowym zastosowaniu protez słuchowych i wcześnie podjętych Ćwiczeniach audiologicznych i logopedycznych, mogą przyczynić się do usprawnienia lub poprawy komunikatywności jednostki niedosłyszącej ze środow iskiem, a pizez to do lepszego rozumienia rzeczywistości i dostosowania się do niej.

-    Wyrównywanie (kompensacja) i zastępowanie (substytucja) deficytów biologicznych i rozwojowych Kompensacja to zastąpienie jakiegoś braku innym czynnikiem lub funkcją:

a)    kompensacja wewnątrzpochodna: biologiczna, samorzubia, pozaświadoma;

b)    kompensacja zewnętrzna: techniczna, medyczna, fannakologiczna, społeczna, pedagogiczna psychologiczna i zawodowa.

c)    nadkompensacja (pozytywne) - wybicie się osoby niepełnosprawnej w dziedzinie dla siebie najstarszej

d)    hipcrkompresacja (negatywne) - stawianie sobie celu z góry skazanego na porażkę, który z racji ograniczeń fizycznych, psychicznych i społecznych nie jest w stanie zrealizować

Drogi rewalidacji Wg M. Grzegorzewskiej:

1.    kompensacja

2.    korektura