Zdarzają się sytuacje, kiedy wiele błędów grubych działa na siebie tak, że następuje wzajemne wygaszanie wpływów.
Np. W trójkącie: błąd +5 stopni na jednym kącie i -5 stopni na drugim - suma kątów pozostaje niezmieniona.
W pewnych sytuacjach błędy grube występujące w sieci mogą być absolutnie niewykrywalne.
Większość metod wykrywania błędów grubych opiera się o metody statystyczne, gdzie konieczne jest przyjmowanie określonego poziomu istotności testu (a).
Różni autorzy sugerują różne wartości tego parametru. Przyjęta wartość (a) rzutuje na skuteczność i ostateczny wynik testu.
Podejmując decyzję na podstawie metod statystycznych możemy wskazać wynik prawidłowy lub popełnić jeden z dwóch rodzajów błędów.
Hipoteza Ho Decyzja |
Prawdziwa |
Fałszywa |
Przyjęcie |
Decyzja prawidłowa P= 1-a |
Błęd II rodzaju P=fł |
Odrzucenie |
Błęd 1 rodzaju P- a |
Decyzja prawidłowa P=l-P |
Błąd I rodzaju - odrzucenie hipotezy H0, gdy jest ona prawdziwa.
Błąd II rodzaju - przyjęcie hipotezy HO, gdy jest ona fałszywa.