85147

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi technicznymi „opis topograficzny sporządza się w terenie przy pomocy dobrze zaostrzonego ołówka o odpowiedniej twardości, tak, aby pozostawił ostry i wyraźny ślad. Pismo powinno być wyraźne zbliżone do technicznego. Przy opisach słownych należy unikać skrótów, poza niezbędnymi, powszechnie znanymi."

Szkic sytuacyjny położenia znaku stanowi część opisu topograficznego najbardziej potrzebną do odszukania danego punktu osnowy, toteż powinien być sporządzany szczególnie starannie. Szkic wykonuje się przy zastosowaniu znaków umownych instrukcji technicznej K - 1 wykorzystywanych na mapie zasadniczej, bez dokładnego zachowania skali, jednak bez większych zniekształceń w proporcjach odległości.

Na szkicu zamieszcza się wszelkie dane opisowe i trwałe szczegóły sytuacyjne ułatwiające odnalezienie znaku oraz przydatne do wykonania domiarów odległości pomiędzy znakiem a szczegółem. Ilość tych miar powinna umożliwiać, co najmniej dwukrotne wyznaczenie położenia danego punktu w terenie. Punkt ma być związany miarami ze szczegółami uwidocznionymi na mapie w sposób umożliwiający jego naniesienie na tę mapę. Dla punktów osnowy podstawowej jest to mapa w skali 1: 10 000, zaś dla punktów osnowy szczegółowej - skala bazowa mapy zasadniczej. Wśród kilku domiarów bezpośrednich do trwałych szczegółów wskazane jest wykonanie rzutu prostokątnego centru znaku na linię pomiarową utworzoną przez dwa szczegóły zidentyfikowane na istniejącej mapie.

Dla punktów przy ulicach należy podawać nazwy ulic i numery pobliskich budynków, zaś dla dróg - nazwy miejscowości lub osiedli, do których te drogi prowadzą. Wykonuje się również domiary do osi dróg i punktów ich przecięć oraz urządzeń drogowych takich jak: mosty, przepusty, słupy kilometrowe i hektometrowe z podaniem ich numeracji. Podobnie ważnym elementem orientacyjnym mogą być numery słupów przewodów napowietrznych. Przy wykonywaniu domiarów do granic lub znaków granicznych działek należy podawać ich numery ewidencyjne oraz nazwiska i adresy władających. Do nawiązywania znaków należy unikać domiarów od drzew.

Jeśli pozwalają na to warunki terenowe odległość: szczegół - punkt nie powinna przekraczać 25 m, czyli długości typowej ruletki, jednak możliwość wykorzystania do opisu domiarów biegunowych realizowanych dalmierzami elektromagnetycznymi znacznie powiększa zasięg szczegółów, jakie mogą być uwzględnione przy opisie.