85224

2. Metoda automatyczna, gdzie punkty wiążące są automatycznie wybierane, transferowane i mierzone (na wszystkich zdjęciach, na których występują) w dziewięciu nominalnie rozmieszczonych rejonach (oknach).

Pomiar odbywa się nie w jednym punkcie, ale w grupie punktów znajdujących się w tych rejonach. Jako punkty wybierane są szczegóły terenowe przy pomocy operatora Fórstnera.

Numeryczny Model Terenu

Numeryczny Model Terenu (ang Terrain ang. Digital Model - DTM) jest numeryczną dyskretną (punktową) reprezentacją wysokości topograficznej powierzchni terenu, wraz z algorytmem interpolacyjnym umożliwiającym odtworzenie jej kształtu w określonym obszarze.

NMT (DTM) reprezentowany jest przez punkty rozłożone regularnie, bądź nieregularnie na powierzchni terenu i uzupełnione dodatkowo punktami opisującymi morfologiczne formy terenu .

Nieregularnie rozmieszczone punkty stanowią sieć trójkątów wraz z topologią (model TIN - Triangularlrregular NetWork). Wierzchołki trójkątów opierają się na punktach pomiarowych.

Natomiast regularna sieć punktów opisująca powierzchnię terenu opiera się zwykle o siatkę kwadratów, prostokątów bądź trójkątów uzupełnioną o punkty reprezentujące formy terenowe jak linie szkieletowe (grzbiety, cieki), linie nieciągłości (skarpy, urwiska), powierzchnie wyłączeń (wody, budynki) oraz ekstremalne pikiety (wierzchołki, dna).

Sieć ta powstaje zwykle nie poprzez pomiar, lecz poprzez interpolację między rozproszonymi punktami pomiarowymi.

Mozaikowanie ortofotografii

Ortofotografie powstałe w wyniku przetwarzania, generowane są z pewnym zapasem powodującym nakładanie się sąsiednich ortofotografii.

Jest to istotne przypadku docelową szczególnie w przypadku, gdy na ortofotomapę składa się kilka ortofotografii w całości lub też części. Obszar pokrycia sąsiednich