mapy ewidencji gruntów powstałe w drugim okresie zakładania ewidencji gruntów.
Lata 1963-1972. Zmieniła się technologia, wzbogaciła się treść mapy. Na mapę ewidencyjną nanoszono: budynki, piwnice, studnie i inne urządzenia wykonane z materiałów budowlanych z oznaczeniem ognio- (nie) -odporności, budowle ziemne i urządzenia techniczne, wrócono do dawnych zasad map katastralnych, czyli nazwy niw. uroczysk jakie używała miejscowa ludność. Granice mierzono w obecności zainteresowanych stron, pierworysy były wr układzie sekcyjnym. W katowickim do 1966 założono ewidencję gruntów. W krakowskim mieli wtedy połowę. Postanowili wykorzystać star mapy katastralne, nie bacząc na ich dezaktualizację pod względem własności do nieruchomości. Wykorzystano mapy i arkusze posiadłości gruntowej, wzywano wszystkie strony na grunt i w ich obecności spisywano własność. Wszystko to zamykano i robiono rejestr gruntów. Przy pracach scaleniowych pojawiły się problemy, musiano mierzyć cale wsie od nowa.
mapy ewidencji po 1972 r.
Następuje odnowa ewidencji gruntów z mapy zasadniczej sporządzonej w drodze opracowań fotogrametrycznych. Mapa zasadnicza powstawała kiedy pokrycie kraju mapami ewidencyjnymi byio pełne. Odnowa mapy ewidencyjnej na podstawie zasadniczej miała wzloty i upadki. Nie brano pod uwagę transformacji z układ na układ. Interpretacje zdjęć też były czasami niedokładne. Z czasem mapy były coraz doskonalsze. W latach 80 starano się powiązać stan z pomiaru bezpośredniego ze stanem prawnym. W roku 83 zakończono tworzenia map zasadniczych. Po roku 90 rozpoczęto sporządzanie map numerycznych dla ewidencji gruntów. Dane przy tworzeniu mapy numerycznej pochodzą z gruntu (bardzo wiarygodna mapa). Mapa cyfrowa powstała ze skanowania map niesprawdzonych w terenie ma dużo błędów.
mapa klasyfikacji gruntów.
Głównym elementem mapy klasyfikacyjnej są:
- granice i oznaczenia typów gleb (8 typów: bielicowe, niewykształcone, brunatne, czarnoziemy, czarne ziemie, rędziny, bagienne, mady)
- granice i oznaczenia konturów klas bonitacyjnych gleb w ramach poszczególnych użytków gruntowych