Hartowanie zwykłe.
Hartowaniem zwykłym nazywamy takie hartowanie martenzytyczne, w którym przebieg chłodzenia przedmiotu od temperatury wygrzewania do temperatury przemiany martenzytycznej odbywa się w sposób ciągły bez gwałtownej zmiany szybkości chłodzenia w środowisku o temperaturze niższej od temperatury początku przemiany martenzytycznej. Stale węglowe hartuje się na ogół w wodzie, a stopowe w oleju.
Przy chłodzeniu w powietrzu jedynie stale wysokostopowe o małej szybkości krytycznej chłodzenia ulegają zahartowaniu i dlatego nazywa się je stalami samohartującymi się.
Szybkość chłodzenia musi być zbliżona do szybkości krytycznej i wystarczająco duża, żeby umożliwić przynajmniej częściowe dojście przechłodzonego austenitu do przemiany martenzytycznej.
Hartowanie zwykłe, najczęściej w oleju, stosuje się głównie do stali wysokowęglowych otrzymując w rezultacie strukturę martenzytyczno-bainityczną.