Parametry procesu zgrzewania oporowego punktowego:
Do podstawowych parametrów określających przebieg procesu zgrzewania zalicza się:
• natężenie prądu
• czas zgrzewania
• docisk elektrod
• wielkość powierzchni stykowej
Wartości powyższych parametrów zależne są głównie od rodzaju zgrzewanych materiałów, ich grubości, rozmiarów a nawet późniejszych warunków pracy złącza. Rozróżnia się dwie podstawowe grupy parametrów stosowanych w procesach zgrzewania oporowego:
• parametry sztywne - zapewniają on najkrótszy, możliwy czas zgrzewania, wymagając jednocześnie wysokich wartości prądu. Dzięki takim nastawom zgrzewarki dochodzi do mniejszego nagrzania elektrod, powstają mniejsze wgłębienia od elektrod w elementach łączonych a przede wszystkim skraca się czas wykonania jednego połączenia co pozwala na zwiększenie wydajności procesu.
• parametry miękkie - oznaczają dłuższe okresy przepływu prądu o mniejszym natężeniu Zastosowanie takich parametrów umożliwia użycie np. zgrzewarek o mniejszej mocy, nie powodując w przypadku elementów stalowych, znaczącego spadku wytrzymałości złącza. Materiały których współczynnik przewodności cieplnej jest jednak wysoki (jak np. aluminium) nie mogą być zgrzewane przy użyciu takich parametrów ze względu na bardzo szybkie oddawanie ciepła do otoczenia.
Wielkość zastosowanego docisku, wywieranego na elektrody powinna zapewnić odpowiednie uszczelnienie jądra zgrzeiny. Przy zastosowaniu parametrów sztywnych ryzyko wystąpienia wyprysku jest znacznie większe niż w przypadku parametrów miękkich ze względu na znacznie szybsze nagrzewanie się materiału. W tym przypadku należy zastosować większe siły docisku.
Średnica jądra zgrzeiny „d” dobierana jest w zależności od gnibości „g” łączonych materiałów. Zależność tą określa równanie:
d =5-Jg