86667

1. Najwyższa Izba Kontroli - pozycje prawno-ustrojowe.

Pozycja ustrojowa NIK wynika z określenia jej jako naczelnego organu kontroli państwa. Tym samym izba skupia w swej kompetencji całokształt kontroli państwowej rozumianej jako badanie działalności organów administracji i współdziałających z nimi jednostek, dokonywany przez fachowy organ zewnętrzny, niezależny od rządu, a powiązany bezpośrednio z parlamentem i służący mu swoim zasobem informacji i wiedzą fachową. Izby nie da się przyporządkować żadnemu z trzech, klasycznie pojmowanych elementów władzy: nie jest to organ władzy ustawodawczej, choć jest powiązana z Sejmem i współdziała w realizacji funkcji kontrolnej Sejmu; nie jest organem władzy sądowniczej, bo zorganizowana jest w jednolitą strukturę urzędniczą i działa w^r oparciu o procedury typowe raczej dla organów administracyjnych; nie jest organem władzy' wy konawczej, choć niemal cala jej działalność dotyczy funkcjonowania rządu i administracji.

NIK jest odrębnym organem konstytucyjnym, „zawieszonym” pomiędzy Sejmem a rządem i powołanym do kontroli działalności zarówno Rady Ministrów i ministrów, jak i poszczególnych jednostek organizacyjnych składających się na system administracji rządowej, a nawet pozostających poza tym systemem.