prędkość liniową, która wynosi:
V-
s ar
t
V = ar
Prędkość liniowa dowolnego punktu obracającego się ciała jest równa iloczynowi prędkości kątowej i promienia wodzącego tego punktu.
W opisie ruchu obrotowego jednostajnego używa się także częstotliwości i okresu obrotu. T - okres obrotu, czyli czas jednego całkowitego obrotu
f - częstotliwość, czyli liczba pełnych obrotów wykonanych w czasie jednej sekundy
Uwzględniając częstotliwość i okres obrotu, wzory na prędkość kątową i prędkość liniową przybierają postać:
2 z » , co - — - 2zf T
Ruch obrotowy jednostajnie zmienny
W ruchu obrotowym zmiennym prędkość kątowa nie jest wielkością stalą. Wyznaczyć można w tym mchu średnią prędkość kątową (korzystając ze wzom na prędkość kątową w mchu obrotowym jednostajnym) oraz prędkość chwilową, która jest określana jako granica, do której dąży stosunek przyrostu drogi kątowej do przyrostu czasu, gdy przyrost ten dąży do zera:
r-.-ai At
Najczęściej w czasie rozruchu i hamowania kól, spotykamy się z mchem obrotowym jednostajnie zmiennym, w którym stosunek przyrostu prędkości kątowej do przyrostu czasu, w którym ten przyrost zachodzi, jest wielkością stalą i nosi nazwę przyspieszenia kątowego.
At At
g_ Am _ o-Kj
Jednostką przyspieszenia kątowego jest rad/s2. Przyspieszenie kątowe jest wektorem i ma kierunek przyrostu prędkości kątowej.
W ruchu tym istnieje również przyspieszenie liniowe, które jest równe:
2