86786

trzech poziomach.

-Można regulować szybkość obrotów łopatek w mikserze.

-Regulator jasności oświetlenia pozwala nam kontrolować jasność żarówek lamp w pokoju.

Przyczyną wszystkich tych zmian jest zmiana oporu elektrycznego (wielkość charakteryzująca przewodnik, której miarą - w przypadku prądu stałego - jest stosunek napięcia elektrycznego U między końcami przewodnika do natężenia I płynącego przezeń prądu elektrycznego: R=U/1)

w obwodzie elektrycznym. Od opora obwodu zależy ilość przepływających przez mego elektronów. Int jest on mniejszy tym strumień elektr onów jest większy. Metal taki jak na przykład miedź ma niski opór elektryczny, jest dobrym przewodnikiem, czyli podczas przepływu prądu traci małą część energii Dlatego też większość kabli elektrycznych jest wykonanych z tego materiału. Srebro jest jeszcze lepszym przewodnikiem tuż miedź, ale jest zbyt drogie, dlatego wykorzystuje się je w bardzo małych ilościach, na przykład na złączach elektrycznych. Inne metale, jak chrom czy nikiel, które nie są tak dobrymi przewodnikami stawiają większy opór przepływowi prądu (tak naprawdę to tracą więcej energii, niż dobre przewodniki). Druty wykonane ze stopów' takich metali są ogólnie nazywane drutami oporowymi. Opór przewodnika maleje wraz z jego grubością, a rośnie wraz z długością (1). Mierzy się go w omach

Materiały, które wykazują duży opór elektryczny są specjalnie wykorzystywane w urządzeniach elektrycznych i elektronicznych do regulacji przepływającego prądu w postaci tak zwanych oporników. Opornik jest to bierny element obwodu elektrycznego, którego główną właściwością fizyczną jest opór elektryczny (rezystencja).

Wśród oporników' wyróżniamy na przykład oporniki regulowane, których opór można regulować, przez zwiększenie lub zmniejszenie długości drutu oporowego (im drut dłuższy, tym opór jest większy). Opontiki regulow'ane pozwalają nam zmieniać natężenie prądu przez przekręcenie pokrętła lub smvaka Takie oporniki, w których można zmieniać war tość opora nazywamy potencjometrami. W niektórych urządzeniach o niskiej mocy zamiast zwojnicy dratu oporowego potencjometr posiada ścieżkę węglową. Wewnątrz opornika regulow'anego znajduje się zwojnica z drutu oporowego. Przy obracaniu pokrętła regulującego, suwak przesuwa się wzdłuż zwojnicy, regulując jej długość. Wartość opora w obwodzie zależy od długości dratu oporowego, ta zaś od położenia suwaka na zwojnicy. Ilustracja 2 przedstawia budowę opornika regulowanego

Nowoczesne obwody elektryczne zawierają rezystory, czyli tnale elementy, które są przeznaczone do regulowania natężenia prądu w każdej części obwodu elektrycznego Są one najczęściej wykonane z węgla z dodatkiem innych materiałów. Z końców opornika wychodzą dwa przewody, pozwalające podłączyć rezystor do obwodu elektrycznego. Takie oporniki mają ustaloną, stalą wartość rezystencji. Walia się ona od mniej niż jednego om do milionów omów.

Na obudowie oporników w'artość oporu jest identyfikowana poprzez kolorowe kreski, według określonego kodu. Te o wysokiej mocy mają uchwyty mocujące do metalowej płytki urządzenia Zabezpiecza to przed nadmiernym przegrzaniem i zniszczeniem opornika.