40227

rozumu) nad rozumem; każdą z tych przewag można wykazać na trzech poziomach • metafizycznym (1), epistemologicznym (2) i etycznym (3)

1)    Metafizyka - wiedza o tym co istnieje, Bóg jest najwyższym bytem, by cokolwiek zaistniało musi być Bóg, żaden przedmiot żadna rzecz nie mogłaby zaistnieć sama z siebie, nie może być sama przyczyną istnienia, musi być coś co jest przyczyną. Bóg jest samoistny, nie potrzebuje przyczyny, jest bytem najwyższym, jest przyczyną, on podtrzymuje świat w istnieniu, to nie jest tak że stworzył świat i zniknął, stworzył świat i cały czas dba żeby wszystko działo się tak jak powinno, gdyby się Bóg wycofał, to świat przestałby istnieć,

2)    Epistemologia - Bóg jest najważniejszym przedmiotem poznania, dlatego mamy wchodzić w siebie, poznawanie innych rzeczy jest względnie nieistotne, bez Boga poznawanie najważniejszych prawd nie byłoby możliwe (iluminacja, latarka czy coś).

Dusza jest doskonalsza od ciała, ciało jest materialne, dusza jest niematerialna; dusza jest bliższa Bogu czyli doskonalszy byt,

3)    Etyka- jak powinnyśmy żyć, oczywiście że Bóg jest najwyższym dobrem, nie ma dobra wyższego niż Bóg, żeby czynić dobro człowiek nie może samodzielnie dobra osiągną ci i dobra czynić, do tego potrzebna jest łaska boża, człowiek jest w stanie czynić zło i odwrócić się od Boga, by osiągnąć szczęście jest potrzebna łaska boża, człowiek nie jest w stanie sam tego osiągnąć.

Dusz dostarcza wiedzy, nie umysł, pragnienia, namiętności zakłócają nasze poznanie, nie można ufać cielesnym potrzebom i zmysłom, powinniśmy dbać o duszę a nie ciało.

Z czym utożsamiamy człowieka?

1)    z wiarą, czyli wolą i uczuciem, nie rozum,

2)    żeby poznać Boga nie wystarczy rozum, „uwierz byś zrozumiał", prawda serca - rozum nic o tym nie wie;

3)    wiedza = cnota = szczęście; nie wystarczy znać dobro żeby je czynić, trzeba je jeszcze kochać, wiedza nie równa się cnota, musi być jeszcze chęć czyli wola czynienia tego, choć wiemy co dobre to i tak czynimy to co złe jeśli nie mamy chęci;

Etyka augustyńska:

- nauka teodycei - (grecy tego nie stworzyli bo nie było im to potrzebne, niezbędne chrześcijanom) obrona doskonałości Boga, ale tę doskonałość bronimy przez obronę doskonałości stworzenia, teodycea Leibnitza - żyjemy na najlepszym z możliwych światów; obrona świata, z wszystkich możliwych ten jest najlepszy (świat), także automatycznie obrona Boga, zło jak i dobro pochodzi od Boga, obrona przed ty złem czyli teodycea, Bóg jest dobry, jak i jego dzieło,

Teodycea Augustyna - zło nie jest dziełem Boga, ale istot wolnych czyli ludzi, to ludzie dlatego że są wolni wybrali zło, mieli wolną wolę; Cóż to takiego zło które ludzie czynie? - zło nie istnieje realnie, nie ma zła realnie, zło jest brakiem dobra, odnosi się to chrześcijańskiej koncepcji grzechu, to odwrócenie się od Boga ku swoim rzeczom, człowiek został stworzony przez Boga pierwotnie, nie było w, człowiek został stworzony przez Boga pierwotnie, nie było wyobcowania, byli zwróceniu ku Bogu czyli dobra, upadek to odwrócenie się od dobra, zło jest brakiem dobra,

Skoro Bóg jest nieskończenie dobry i wszechmocy to czemu nie mógł stworzyć świat bez zła? - lepszy jest świat ze złem i większym dobre niż bez zła i mniejszego dobra; zło nie psuje harmonii świata, dzięki temu że jest zło może istnieć większe dobro, dzięki temu że człowiek jest wolny i wybiera zło może być grzesznikiem, ale może wybrać dobro i być świętym.