86887

Podstawokc szkoły myślenia w makroekonomii:

Szkoła klasyczna (ekonomia klasyczna) to szkoła myślenia ekonomicznego, która posługuje się teorią makroekonomiczną zakładającą, że gospodarka w długim okresie, o ile nie będzie się zakłócać jej funkcjonowania, doprowadzi do równowagi i neutralności pieniądza. A.

Smith (Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów- 1776- początek współczesnej ekonomii)

Neutralność pieniądza - przekonanie ekonomistów szkoły klasycznej, że zmiany podaży pieniądza wpływają na ogólny poziom cen, ale nie mają wpływu na układ cen względnych.

Szkoła Keynsistowska (keynesizm) - to teoria makroekonomiczna, która szczególnie podkreśla fakt, że gospodarka ze swej natury ma charakter nieaktywny i wymaga stosowania aktywnych, doraźnych posunięć polityki gospodarczej rządu w celu wyeliminowania bezrobocia i inflacji.

Synteza neoklasyczna(makrockonomiczna) - lata 50-te - książka Paula Samuelsona „Economics" stała się podręcznikiem głównym makroekonomii. Samuelson przeanalizował model Keynesa od strony keynesistów i klasyków.

Szkoła monetarystyczna (monetaryzm) - to makroekonomiczna teoria, która postuluje nieaktywistyczną politykę gospodarczą, monetaryści uważają, że gospodarka ma z natury cliarakter stabilny i zwykle powróci do swego naturalnego stanu po każdym etapie przejściowej nierównowagi. Uważają oni, że inflacja powstaje wtedy, gdy zbyt wiele dolarów wpompowywanych jest w gospodarkę przez poszczególne instytucje rządowe. Rozwiązanie monetarystyczne polega na redukowaniu wzrostu pieniądza w obiegu.

Keganomika - lata 80-te - Ronald Reagan - przeciwstawione Keynesowi i monetaiystom, uważano, że trudności gospodarki są po stronie podaży i z tej strony należy gospodarkę umacniać, czyli trzeba prywatyzować sektor publiczny, hamować inflację, obniżać podatki by zachęcić do inwestycji - choć ograniczało to wpływy do budżetu.

Podstawowe płaszczyzny sporu: czy państwo powinno ingerować w gospodarkę; co wpływa na inflację, bezrobocie