4261639197

Bartek Rokicki

Ćwiczenia z Makroekonomii II

Model klasyczny gospodarki otwartej

Do tej pory rozpatrywaliśmy model sztucznie zakładający, iż gospodarka danego kraju jest gospodarką zamkniętą. A zatem brak było międzynarodowych przepływów dóbr i kapitału. Jeżeli jednak wprowadzimy założenie o możliwości wymiany międzynarodowej, to sumę wydatków w gospodarce danego kraju trzeba zapisać jako:

Y=C+I+G+ NX gdzie NX = X Im = bilans handlowy (B_h)

Zarazem widać, że eksport netto jest równy różnicy pomiędzy dochodem i wydatkami na dobra krajowe, poniesionymi przez mieszkańców danego kraju:

NX Y-A gdzie A=C + I+G

Dlatego gdy produkcja przewyższa popyt krajowy to nadwyżka jest eksportowana i eksport netto będzie przyjmował wartości dodatnie. Innymi słowy nasz bilans handlowy będzie pozytywny. W przeciwnym przypadku będziemy mieli do czynienia z ujemnym eksportem netto i negatywnym saldem bilansu handlowego.

Wprowadzenie wymiany międzynarodowej do rachunku dochodu narodowego powoduje, iż należy dokonać rozróżnienia pomiędzy Produktem Krajowym Brutto (dochodem wytworzonym w danym kraju) i Dochodem Narodowym (dochodem wytworzonym przez obywateli danego kraju). I tak mamy:

DN = Y + rB* gdzie B* - aktywa zagraniczne netto, r - stopa procentowa

Jednocześnie wiemy, że suma bilansu handlowego, wymiany usług, dochodów z własności zagranicznych oraz transferów międzynarodowych tworzy bilans obrotów bieżących. Dla uproszczenia przyjmiemy jednak, że brak jest wymiany usług, dochodów z własności zagranicznych i transferów, dlatego w naszym prostym modelu:

Bilans obrotów bieżących (B₀h) = NX

Warto zauważyć, że wprowadzenie wymiany międzynarodowej musi mieć bezpośredni wpływ na wielkość inwestycji w danym kraju. Przypomnijmy, iż w gospodarce zamkniętej mieliśmy:

(Y-C- T) + (T-G) =1 gdzie Y-C-T = Spr oraz T-G = S_pu

Spr ■+■ Spu ~ S ⁼ Y— C— G ~ I Po dodaniu eksportu netto mamy:

S = I + NX => S-I = NX => (I-S) + NX= 0