Ciepło doprowadzone
q = qi+q: = Cv(Tj-T2) + Cp(T4-Tj)
ciepło odprowadzone
q0 = Cv(Ts-T1)
praca obiegu
Li= qi+q: - qo = Cv[(Tj-T2)-(Tj-T|)) + cp(T4-Tj)
-V . I
•A-łKł-łl »•'» O—te ■»
I. Obieg Carnota
Obieg Carnota składa się z dwóch izoterm i dwóch adiabat. Rys. 4. Obieg Carnota przedstawiony na wykresach p-V i T-S
Sprawność obiegu: n = 1 ^ * i -
Ql Ql Ponieważ dla adiabaty dQ = T dS, to Q1 = T2(S3-S2)
oraz
IQ2I = T1(S4 - SI). Ponieważ S3 = S4 i SI = S2. to
ostatecznie:
. W obiegu Carnota o sprawności decydują
temperatury źródeł ciepła. Sprawność silnika Carnota jest tym wyższa im piży wyższej temperaturze ciepło jest doprowadzane, a przy niższej odprowadzane. Sprawność cieplna nieodwracalnego obiegu silnika jest mniejsza od sprawności obiegu silnika Carnota między źródłami ciepła o tych samych temperaturach. Przykładowo, gdy temperatury źródeł wynoszą: górnego Tl=60oC a dolnego T2=-6O0C.
toO= 1-213/333 = 0.36
Obieg Otto
Stosownny jest przy porównywaniu silników tłokowych spalinowych wolnobieżnych gaźnikowych z zapłonem iskrowym. Składa się z dwóch izochor i dwóch adiabat.
Rys. 6. Obieg Otto przedstawiony na wykresach p-V i T-S ciepło doprowadzone do obiegu: Qi - Mcv(T3-T2), ciepło odprowadzone: |Q*| = Mcv(T4-Ti), praca obiegu: L = Qi - |Qż|,
sprawność obiegu: ri=
bo
Qi