BELKA RZECZYWISTA |
BELKA FIKCYJNA | ||
war. kinematyczne |
schemat |
schemat |
war. Statyczne |
wtO , w'*0 |
1 |
n i |
m’*o . q'*o |
w = 0 . w' = 0 |
J 'A 1 |
A J 1 |
m'=0 , Q* =0 |
w = 0 . w* 0 |
y] J 1 |
J 1 |
M1-0 . q' *0 |
Z\ |
A r i |
M f *0,Q *0 m1 z n o1 = n | |
w * 0 . w= 0 |
A\ |
L z\ J A\ 1 | |
A\ J |
'A\ |
Uwaga: Nie zajmujemy się przemieszczeniami poziomymi, stąd (podpora
z\ EZ\
przegubowo przesuwna jest równoważna podporze przegubowo nieprzesuwnej) itp.
2.2. Tok postępowania w przypadku obliczania ugięć metodą Mohra.
1. Narysować wykres momentów zginających dla belki rzeczywistej (po podzieleniu przez El będzie to obciążenie fikcyjne belki fikcyjnej).
U»raga;
-jeżeli El =const. na całej długości belki wówczas obciążenie fikcyjne belki możemy przyjąć jako równe momentom zginającym, a dopiero moment fikcyjny i siłę fikcyjną podzielić przez El.
-jeżeli El *const. dla poszczególnych elementów belki, musimy pamiętać, by rysując obciążenie fikcyjne belki fikcyjnej, musimy podzielić momenty zginające belki rzeczywistej przez odpowiednie dla każdego elemenm El.
2. Narysować schemat belki fikcyjnej.
3. Nanieść wykres momentów zginających na belkę fikcyjną w taki sposób, aby momenty „dodatnie”, tzn. leżące po stronie przyjętych „spodów” były skierowane zgodnie z przyjętym za dodatni zwrotem osi ugięć. ( przyjmujemy - jak w statyce - że zwrot obciążenia rysujemy do osi belki np.
A
4. Rozwiązać w „standardowy” sposób belkę fikcyjną .
Ugięcia osi belki Kąty obrotu osi belki
W = Mł
Q’
W »