Rezystancja przewodu jest tym większa, im większa jest jego długość / i im mniejszy przekrój poprzeczny s. Te zależności można zapisać za pomocą równania:
s
Współczynnik proporcjonalności p jest stalą, której wartość zależy od rodzaju materiału przewodu. Stała ta nazywa się rezystynnością materiału, lub opornością właściwą Jednostką rezystywności jest (l Q m\. W praktyce używa się często jednostki pokrewnej, dostosowanej
do wymiant przewodów. Jest nią [1 " Wielkość odwrotna nazywa się konrluktyw-
m
nością. lub przewodnością właściwą
Zgodnie z równaniem (1.2), rezystancja materiału ma, w zależności od konduktywności. postać następującą:
R = — . (1.3)
r-s
Jednostką konduktywności jest [1 S m'1] lub [1 Stn/tnnr]
W tablicy 1 podano wartości rezystywności i konduktywności niektórych materiałów stosowanych w elektrotechnice.
Z punktu widzenia przewodzenia prądu elektrycznego, materiały dzieli się na trzy grupy:
• przewodniki,
• dielektryki,
• półprzewodniki
Przewodniki są to materiały o malej rezystywności, przewodzące łatwo prąd pod wpływem przyłożonego napięcia. Do przewodników zalicza się materiały, w których przepływ prądu polega na ruchu elektronów swobodnych (przewodnictwo elektronowe). Do tej grapy należą metale i węgiel Metale mają bardzo dużą liczbę elektronów swobodnych (ok. 1025 w cmJ). Do przewodników zalicza się również materiały, w których przepływ prądu polega na ruchu jonów naładowanych dodatnio lub ujemnie (przewodnictwo jonowe). Do tej klasy przewodników należą wodne roztwor y zasad, kwasów i soli).
Dielektryki są to materiały mające tylko nieznaczną liczbę elektronów swobodnych, wskutek czego praktycznie prądu nie przewodzą. Dlatego stosuje się je jako materiały izolacyjne Należą do nich gazy, oleje oraz ciała stale z wyjątkiem przewodników. W elektrotechnice jako