Image598

jest zwykłym tłumieniem na skutek rezystancji linii. Rezystancja przewodu jest niezależna od częstotliwości, z wyjątkiem bardzo wielkich częstotliwości, gdzie efekt naskórkowości staje się wyraźny. Ponieważ takie częstotliwości nie występują w liniach, można go pominąć. Drugi rodzaj zmniejszenia poziomu, zależnego od częstotliwości, zależy od charakterystyk pojemnościowych linii, [j^oż^o^ sfósowąnia nadajników i odbiorników Unii do^celówjłk^związa-nych gjjrgnMrnsją sygnałów są znaczne.

A oto kilka przykładowycfi źastośowań nadajnika:

t—"™” "^traił^Jatór^jpo^^iornj^^y ECL/TTŁ,

—    konwerter Ć/A ijnne,

Oraz odbiornika:

—    podwójny komparator różnicowy,

—    translator poziomów TTL/ECL,

—    dyskryminator „okienkowy"!.

—    detektor amplitudy napięcia,

—    konwerter A/C,

—    CZOty wzmacniacz i inne. /

4.10. Mikroprocesorowe systemy modułowe

4.10.1. Charakterystyka ogólna

W połowie lat siedemdziesiątych technologia wytwarzania układów scalonych bipolarnych osiągnęła tak wysoki poziom, że możliwe stało się wytWarzanie układów o skali integracji około 300 ~ 400 bramek w jednej strukturze. Powstała zatem możliwość realizacji układów o dużym stopniu złożoności funkcjonalnej, wyróżniających się możliwością mikroprogramowania.

Systemami mikroprogramowalnymi nazywa się systemy, w których wykonywanie operacji elementarnych nie jest określone przez sztywną strukturę układową, lecz przez zawartość pamięci mikroinstrukcji w bloku kontrolno-sterującym systemu. Zawartość tej pamięci może być łatwo wymieniana przez użytkownika, co zapewnia dużą elastyczność systemową. W klasie mikroprogramo-walnych systemów najważniejszą pozycję zajmują mikroprocesorowe systemy modułowe (ang. Bit Slices).

Mikroprocesorowy system Jftodułowy składa się z dwu podstawowych typów układów (rys. 4.807):

—    procesora, którego głównym podzespołem jest układ arytmetyczno-logicz-ny (ALU),

—    układu sterującego (ang. Microprogramm Control Unit — MCU), zwanego często sekwenterem oraz pamięci mikroprogramu. Układy te nazywane są często kontrolerem systemu.

Układ arytmetyczno-logiczny spełnia w systemie funkcje arytmetyczne, logiczne i rejestrowe. Kontroler składa się z pamięci stałej (ROM), w której zapamiętany jest program w postaci mikroinstrukcji oraz sekwentera, który w takt impulsów zegarowych generuje adresy mikroinstrukcji.