1. WODA MORSKA
o Równowartość chlorkowa. Oznaczanie jonów halogenkowych (Cl', Br, F\ J ), miareczkowa metoda Mohra-Knudsena, za pomocą AgN03 z K2Cr04 jako wskaźnikiem.
o Wapń - miareczkowanie kompleksonometryczne w środowisku zasadowym z mureksydem jako wskaźnikiem, metodą ASA (atomowa spektrometria absorpcyjna).
o Magnez (główny składnik chlorofilu, stężenie zbliżone do jonów Ca2+) można wyznaczyć z twardości ogólnej lub zasolenia.
o Twardość ogólna - umowny parametr, dotyczący głównie jonów Ca2+ i Mg2t (podczas oznaczania metodą wersenianową, kompleksowane są również dwudodatnie kationy m.in. żelaza i manganu).
o Zasadowość ogólna, określa się mianem zdolności wody do zobojętniania kwasów mineralnych , którą nadają wodorowęglany i węglany (oznaczanie odbywa się miareczkując roztwór wody morskiej mianowanych roztworem kwasu (np. HCI) wobec początkowo fenoloftaleiny i oranżu metylowego jako wskaźników.
o Azot amonowy - spektrofotometryczne oznaczanie kompleksu z odczynnikiem Nesslera (K2Hgl4). W wyniku reakcji powstaje związek o żółtopomarańczowym zabarwieniu (intensywność proporcjonalna do stężenia amoniaku w wodzie). Jony przeszkadzające to; Ca2+, Mg2ł, Fe1\
o Azot azotanowy - polega na kolorymetrycznym oznaczaniu azotu, z salicylanem sodu w środowisku zasadowym. Wynikiem reakcji jest kompleks o barwie żółtej (intensywność proporcjonalna do stężenia azotanów w wodzie).
o Ortofosforany - oznaczanie polega na wytworzeniu kompleksu z molibdenianem, a następnie jego redukcji. W wyniku tych reakcji otrzymuje się fosforo-molibdenianowy kompleks o intensywnym niebieskim zabarwieniu. Jego stężenie oznacza się fotometrycznie. Wady tej metody to zależność kinetyki redukcji od temperatury i wpływ zasolenia na intensywność barwy kompleksu.
• Oznaczania chlorofilu a w plonach planktonowych, jest pośrednim pomiarem biomasy. Pomiar polega na degradacji chlorofilu pod wpływem środowiska kwasowego do feofityny, która charakteryzuje się barwą brązowo-oliwkową, a następnie ekstrahowanie rozpuszczalnikiwem organicznym np. acetonem i oznaczenia ilościowego spektrofotometrycznie (metoda wykorzystywana przez nas na laboratorium).
2
GLEBA