Filtracja wgłębna
W procesach filtracji zawiesin o niewielkim stężeniu ciała stałego wykorzystuje się przegrody filtracyjne, które gromadzą cząstki stałe w swoim wnętrzu, jest to tak zwana filtracja wgłębna. Przegrodę filtrującą stanowi wówczas warstwa zbudowana z porowatego materiału, na przykład gruba tkanina czy warstwa dużych cząstek stałych. W trakcie procesu na wewnętrznej powierzchni przegrody (w porach tkaniny, na powierzchni cząstek stałych) osadzają się drobiny zawiesiny, które z czasem zamykają drogę przepływu oczyszczonej cieczy (czy gazu). Zatem przegrody filtracyjne muszą być okresowo oczyszczane. Najbardziej popularnym procesem filtracji wgłębnej jest oczyszczanie wody z osadów powstających w czasie natleniania surowej wody w komunalnych zakładach produkcji wody pitnej. Przegrodę filtracyjną stanowi wówczas warstwa usypanych żwirów o różnej granulacji.
Można przyjąć, że czas pracy warstwy o dostatecznie wielkiej objętości jest na tyle długi, że jej właściwości, a szczególnie opory przepływu są stałe. Schemat takiego procesu przedstawia rysunek.
Jeśli proces filtracji zachodzi pod wpływem sił grawitacji, to ciśnienie nad zawiesiną i pod podporą warstwy filtrującej jest jednakowe (atmosferyczne). Wówczas siłą napędowa procesu jest tylko różnica ciśnień wywołana przez słup cieczy. Jeśli zawiesina podawana jest okresowo, to wysokość warstwy filtrującej maleje w sposób ciągły, natomiast jeśli strumień dopływu zawiesiny równy jest strumieniowi odbioru filtratu, to wysokość warstwy cieczy nad warstwą filtrującą jest stała i wynosi H. W tym ostatnim przypadku równanie Bemoulliego dla przekrojów 1 i 2 ma postać:
Pi +(H + L) p g = pA + Ap,
gdzie: ^p, spadek ciśnienia związany z oporami filtracji.
Wprowadźmy następujące oznaczenie:
P. -Pa =AP„
Wówczas:
Ap„ + (H + L) p g = Ap,
Opory przepływu filtratu przez warstwę usypanego złoża w warunkach przepływu laminamego można opisać za pomocą równania Mc Leva:
IV n
W
Ap, =
2