na jego długości przekrój blachownicy (grubość lub szerokość pasów, wysokość środnika) w zależności od wartości momentów zginających. Główną zaletą takich blachownie jest, że zawsze można zaprojektować przekrój optymalny ze względu na zużycie stali oraz dostosować go do występujących obciążeń i warunków połączenia ze slupem. Zmianę nośności przekroju rygla na jego długości uzyskuje się w wyniku zróżnicowania wysokości środników (przekrój zbieżny) bądź przez skokową zmianę przekrojów pasów lub dwoma sposobami jednocześnie. W konstrukcjach rygli blachownicowych układów poprzecznych hal najczęściej różnicuje się przekroje pasów (zazwyczaj ich gnibości) i wysokość środników, pozostawiając bez zmiany grubość środników. Kształtowanie podłużne rygla polega na takim dobraniu optymalnych wymiarów pasów i środników przekroju poprzecznego, by spełnione były normowe warunki stanu granicznego nośności (wytrzymałości, stateczności) oraz użytkowania (sztywności), przy równoczesnym najmniejszym zużyciu materiału. W celu wyznaczenia w sposób racjonalny zmiany przekroju blachownicy na wykresy momentów zginających „nakłada" się schodkowy wykres nośności pizekrojów poszczególnych odcinków rygla. Styki pasów' w miejscu zmiany przekroju wykonuje się za pomocą spoin czołowych, przy czym powinny one być rozmieszczone w przekrojach w których M < 0.85M/ji(A/ — moment zginający w przekroju, MRi— nośność obliczeniowa danego przekroju na zginanie).
Zysk wynikający z zaoszczędzonej masy materiału, co jest związane ze schodkowy zmianą nośności przekroju poprzecznego rygla ramy, jest częściowo niwelowany zwiększonymi kosztami wykonania konstrukcji. Dlatego też oprócz blachownie projektowanych indywidualnie stosuje się rygle dobierane z katalogów' producenta jako gotowe wyroby fabryczne. Blachownice takie są spawane automatycznie na zmechanizowanych liniach produkcyjnych. Wykonuje się je z jednego gatunku stali o przekrojach homogenicznych, jak również z dwóch gatunków stali o przekrojach hybrydowych. Dźwigary hybrydowe mają pasy ze stali o większej wytrzymałości (np. S355) niż wytrzymałość stali zastosowanej na środmki (np. S235). Między innymi w Polsce są produkowane blachownice IKS oraz IKSH o następujących parametrach geometrycznych (rys. 7.2b): h = 600-=-2000 mm, tw = 7A14 mm, b/= 200-T-500 mm, // = 8-f26 mm. Dwu-teowniki IKS o przekrojach homogenicznych wykonuje się ze stali oraz S235. Dwmteowmki o przebojach hybrydowych IKSH mają śiodniki wykonane ze stali S235 oraz pasy ze stali niskostopowej o podwryższonej wytrzymałości, np. S355, S420, S460. W tablicach do projektowania konstrukcji metalowych [151 podano charakterystyki geometryczne blachownie IKS oraz IKSH.