90736

Ogólna charakterystyka skał i masywów skalnych

Określenie skał i masywów skalnych

Według normy PN-86/B-02480 [114] skały zalicza się do gruntów skalistych. Grunt skalisty jest to grunt rodzimy, lity lub spękany o nieprzesuniętych blokach (najmniejszy wymiar bloku > 10 cm), którego próbki nie wykazują zmian objętości ani nie rozpadają się (rozmakają) pod działaniem wody destylowanej i mają wytrzymałość na ściskanie R₍>0,2 MPa, przy wilgotności naturalnej.

W mechanice skał przez skałę rozumie się bloki o niedużej objętości, będące zbiorem minerałów o mniej więcej jednakowym składzie i podobnej budowie geologicznej. Skałę charakteryzują drobne na ogół niewidoczne spękania, duża spójność, mała porowatość, mała ściśliwość oraz stosunkowo nieduża anizotropia właściwości mechanicznych. Natomiast przez masyw skalny rozumie się bloki o dużej objętości składające się na ogół z różnych skał. Masyw skalny charakteryzują liczne spękania, zmniejszające jego ogólną wytrzymałość i wpływające na dużą anizotropię jego właściwości mechanicznych.

Przy rozwiązywaniu zagadnień inżynierskich, szczególnie w budownictwie hydrotechnicznym, zasadnicze znaczenie mają więc masywy skalne objęte wymiarami budowli i strefy jej oddziaływania