91024

są powszecłmie domy mieszkalne we wszystkich krajach europejskich a także na innych kontynentach. Jest to znakomity materiał do budowy domów ciepłych, zdrowych i tanieli, w których tradycja harmonijnie splata się z nowoczesnością. Te waloiy domów gwarantują nowe techniki wznoszenia murów i jakość aktualnie produkowanych betonów komórkowych. Ogólnym dążeniem w technice jest uzyskiwanie materiałów możliwie najlżejszych przy możliwie najwyższej wytrzymałości. Według opinii użytkowników i producentów w betonie komórkowym znaleziono rozsądny kompromis między lekkością a wytrzymałością przy korzystnej izolacji termicznej.

Przybliżmy czytelnikom bliżej najważniejsze właściwości betonu komórkowego:

•    Gęstość objętościowa wyrażająca stosunek masy betonu komórkowego do objętości jaką zajmuje łącznie z porami jest niezmiernie istotną cechą betonu komórkowego, gdyż od niej zależą jego pozostałe parametry. Podwyższaniu gęstości objętościowej towarzyszy zwykle wzrost wytrzymałości. Natomiast im gęstość objętościowa mniejsza tym izolacyjność cieplna jest większa (materiał jest cieplejszy). W prosty sposób można to wytłumaczyć następująca im mniejsza masa (ciężar) betonu tym więcej znajduje się w nim porów i tym mniej szkieletu betonowego. Zamknięte w porach powietrze jest wspaniałym izolatorem (lepszym może być tylko próżnia). Należy jednak wiedzieć i o tym, że niższa gęstość objętościowa to także większa przewodność akustyczna. W zależności od gęstości objętościowej w stanie suchym wyróżnia się odmiany betonu komórkowego.

Polska norma PN-89/B-06258 podaje cztery odmiany betonu komórkowego: 400; 500; 600; 700. Dla odmian tych obowiązują przedziały gęstości objętościowej zgodnie z tablicą 1. Na polskim rynku oferowany jest również beton komórkowy odmiany 300, którego gęstość objętościowa mieści się w przedziale 300-350 kg/m³ w stanie suchym.

Dla jasności czytelników należy podać, że w normach zagranicznych stosowane są nieco odmienne podziały betonu w zależności od gęstości objętościowej (przykład to normy niemieckie DIN). Niski ciężar betonu komórkowego to również łatwiejszy transport, mniejsze obciążenie fundamentów (mniejsze wymiary), możliwość stosowania tam, gdzie z racji nośności gruntu należy ograniczać nacisk.

•    Wytrzymałość na ściskanie zależna jest, jak już podano od gęstości objętościowej (odmiany), kierunku zgniatania próbek w stosunku do kierunku wyrostu masy w formie oraz od stopnia zawilgocenia. W zależności od wytrzymałości na Ściskanie produkuje się betony różnych marek; wg polskich norm są to marki: 1,5; 2,0; 3,0; 4,0; 5,0; 6,0; 7,0 (tablica 1). Marka to Średnia wytrzymałość na Ściskanie w stanie suchym, określona na kostkach o wym. 100x100x100 mm w kierunku prostopadłym do wyrostu masy. W normach europejskich, które w niedługim czasie będą obowiązywać, wytrzymałość określa się w stanie wilgotności ustabilizowanej 6,2 % w stosunku do masy. Wytrzymałość ta stanowi 0,8 wytrzymałości na Ściskanie w stanie suchym. Wytrzymałość przy wilgotności 6,2 % wprowadzona została do normy na projektowanie konstrukcji murowych PN-B-03002:1999. O wytrzymałości murów z elementów z betonu komórkowego piszemy na str. 12 w dziale Technika i teclinologia.

•    Izolacyjność cieplna - najkorzystniejsza izolacyjność cieplna spośród materiałów konstrukcyjnych stosowanych do wznoszenia Ścian zewnętrznych. Miarą izolacyjności cieplnej jest współczynnik przewodzenia ciepła 1 (tablica 1) zależny od