80693

Na niej wspiera się współczesne prawo karne jeżeli traktujemy je jako narzędzie wymiaru sprawiedliwości

-    niesprawiedliwe byłoby karanie obywatela za zachowanie które w chwili zachowania nie było opisane jako czyn zabroniony pod groźbą kary.

Naruszenie zatem zasady nuli urn crimen w aspekcie lex retro non agit jest oczywistą niesprawiedliwością który to akt niesprawiedliwości wynikać może z wydania przez ustawodawcę ustawy kaniej działającej z mocą wsteczną.

Naniszenie zatem w tekście ustawy zasady zmienia charakter owej ustawy która staje się w takiej sytuacji ustawowym bezprawiem. Pojęcie ustawowego bezprawia wprowadził do języka prawniczego Gustaw Radbruch bezpośrednio po wojnie pisząc o prawie karnym III Rzeszy że całe jej gałęzie nigdy nie osiągnęły mocy obowiązującego prawa bo były ustawowym bezprawiem.

Jednym z podstawowych aspektów ustawowego bezprawia jest nadanie wydanemu przepisowi kaniemu mocy wstecznej.

Wyrok z 10 listopada 1944 sądu wojskowego lubelskiego garnizonu w składzie 3 sędziów zawodowych i protokolanta. Skazanymi byli dwaj bracia: Osiński Stefan i Władysław. Zostali skazani za to że w czasie do dnia 31 sierpnia 1944 roku w Lublinie byli członkami nielegalnej organizacji Bataliony Chłopskie — dążącej do usunięcia ustroju demokratycznego. Podstawą skazania obu braci był dekret o ochronie państwa z dnia 30 października 1944. Dekret o ochronie państwa mówił: „ ten kto bierze udział w nielegalnej organizacji mającej na calu obalenie demokratycznego ustroju państwa podlega karze śmierci”. Sąd skazał obu braci Osińskich na taką właśnie karę a pod wyrokiem spoiządzonym na jednej kartce widnieją wszystkie podpisy.

-    treść narusza zasadę retroaktywności — wyrok został wykonany ilustrując w ten sposób grozę posługiwania się ustawą której treść narusza ową zasadę

-    żołnierze dowiedzieli się że dopuścili się zbrodni karanej śmiercią dwa miesiące po jej dokonaniu; w czasie dokonywania czynu, nie był on zagrożony karą śmierci.

-    Wyrok pokazuje że stosowanie aktu ustawowego bezprawia jakim był omawiany dekret do czynów które miały miejsce przed jego ogłoszeniem uznanych w tym dekrecie za zbrodnię czyni akt wyrokowania ZBRODNIĄ SĄDOWĄ

Zbrodnia sądowa:

Pojęcie zbrodni odnosimy w takiej sytuacji nie do czynu za który sąd skazuje na podstawie aktu prawnego naruszającego zasadę lex retro non agit. Lecz odnosimy to to sędziów którzy wyrokują posługując się przepisem który stanowi akt ustawowego bez prawi a. Taki przepis nie jest prawem mimo że został prawidłowo opublikowany. Zbrodni zatem dopuścili się nie skazani na podstawie dekrem żołnierze lecz sędziowie skazując ich na karę śmierd.

Dla określenia specyfiki zbrodni sędziowskiej używamy pojęcia ZBRODNIA SĄDOWA.

Jedną z post ad zbrodni sądowej jest wydanie przez sędziego wyroku skazującego na podstawie przepisu karnego stanowiącego akt ustawowego bezprawia z tego względu że przepis narusza zasadę lec retro non agit.

B) Nullum crimen sine lege scripta

Nie ma przestępstwa bez ustawy pisanej. Nie może być podstawą skazania człowieka zakaz wynikający ze zwyczaju jeżeli nie jest ujęty w formie pisanej jako fragment ustawy wydanej przed popełnieniem owego czynu

Zwyczaj nie jest zatem źródłem prawa - traktowanie go jako źródła praw' było by sprzeczne z zasadą nullum criment sine lege scripta.

Przykład: student dowiaduje się na wykładzie że przestępstwo znieważenia człowieka jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego - obywatel któty poczuje się dotknięty w swoim poczuciu godności przez zachowanie obraziciela sam sporządza akt oskarżenia i kieruje go do sądu. Student poczuł się dotknięty w poczuciu godności zachowaniem swojego młodszego kolegi. W akcie oskarżenia wniósł o ukaranie młodszego kolegi który zwrócił się do pokrzywdzonego zamiast: „Dzień dobry panu” sformułowaniem „Cześć staiy”. Świadkowie zdarzenia potwierdzają tak opisany przebieg zdarzenia. Sąd

2