elektromagnetyczne o długości od 380nm do 780nm. Fale z tego zakresu wywołują wrażenia wzrokowe, a różnym długościom fali odpowiadają różne barwy.
Poniżej zamieszczony jest rysunek, przedstawiający widmo promieniowania elektromagnetycznego. W procesie widzenia biorą udział:
-narząd wzroku
-światło
-przedmiot oglądany.
lO* ltP ttP 10* W1*
W** 10*
w
W* 10* »<Hi)
IXlv< bk iad>»r
ir“ ir-
Kr4 ; i*4 lir* Mf ri io* Hf Hf
Wjrjjtir « cłjęctci M (*J -*
Oko jest podstawowym narządem wzroku zbudowanym z: rogówki, tęczówki, siatkówki i mięśni. Obraz zarejestrowany przez siatkówkę oka jest przez nią wstępnie przetworzony i nerwem wzrokowym skierowany do mozga Tam przez odpowiednie ośrodki jest rejestrowany, przetwarzany i interpretowany.
Dzięki temu zdobywamy około 83% informacji, które docierają do nas z otoczenia. Czułość oka zależy silnie od długości fali (barwy światła) i jest różna dla widzenia dziennego i nocnego. Ponieważ każdy człowiek jest inny, to poszczególne osoby posiadają odmienny poziom wrażliwości nie tylko na kolor światła, ale również na jego intensywność. Największą czułość oka przystosowanego do widzenia dziennego, czyłi fotopowego przypada dla fal o długości 550nm. Natomiast dla oka przystosowanego do widzenia w ciemności, czy tzw. widzenia ekotopowego jest dla fal o długości 507nm. Oko zaczyna widzie przy oświetleniu rzędu lO^luksów, mały strumień światła docierający do oka powoduje, że rejestrowany obraz jest czarno-biały. Próg oświetlenia, przy którym oko rozróżnia kolory, rejestruje wrażenia barwne i wynosi ok. 10'2 luksów. Natomiast zdolność rozdzielcza oka przy dobrym oświetleniu osiąga 10-15 linii na milimetr.
2