345 [1024x768]

ELEKTROCHEMIA

a przechodząc od prędkości do ruchliwości, Onsagcr otrzymał równanie na przewodnictwo równoważnikowe:

A ■= A₀-[AA₀*B]\^ri

(5.74)

w którym:

(5.75)

(5.76)

A₀ — przewodnictwo równoważnikowe graniczne 2,801 •

„    41,25(12*1+12-1)

^B--i)(«'r)^1/i

/— siła jonowa roztworu.

Po wstawieniu wartości stałych dla mocnego elektrolitu typu 1 -1, w wodzie o temperaturze 25°C («' — 78,54: r) = 0,008937 puaza) równanie (5.74) sprowadza się do postaci:

A- A₀- (0,2290J„ +60,32)    (5.77)

Wpływ natężenia poi* elektrycznego u wielkość przewodnictw*

(efekt Wiew*)

Przy wysokich natężeniach pola elektrycznego rzędu 10* • V • cm^-1, szybkość poruszania się jonu jest już tak wielka, że w czasie odpowiadającym czasowi relaksacji chmury jonowej, jest on w stanie przebyć kilka chmur jonowych Wynika stad, że w tych warunkach jony pozbawione są praktycznie chmur jonowych, które nie zdążą się utworzyć, a zatem wpływ efektów elektroforetycz-nego i relaksacyjnego powinien ulec zmniejszeniu zaj przewodnictwo równoważnikowe winno ze wzrostem natężenia pola elektrycznego wzrosnąć do wartofci A₀.

Eracr Zjawisko to, zwane efektem Wiena, obserwuje się istotnie w przypadku moc-

^W“^N* nych elektrolitów. Dla słabych elektrolitów efekt ten jest znacznie większy — tłumaczy się to w tym przypadku tzw. wzmożoną dysocjacją elektrolityczną pod wpływem pola elektrycznego.

Wpływ częstości poła elektrycznego aa wielkość przewodnictwa (efekt Debye’a-Falkfnhageaa)

Przy bardzo wysokich częstościach pola elektrycznego (rzędu kilku megaherców) jon nie nadąża za zmianami kierunku pola elektrycznego i w rezultacie