mSi02 -nR0S • xfł20 (R02 - tlenek zasadowy). Właściwości zależą od składu chem.. czyli rodzaju tlenku zasadowego, stanu układu koloidalnego szkła wodnego i stosunku Si02 do R02 który charakteryzuje się za pomocą modułu szkła wodnego (krzemionkowego), oraz. od lepkości zależna od modułu i gęstości, korzystniejsza mniejsza lepkość.
2. Co to jest moduł szkła wodnego?
Moduł szkła wodnego (krzemionkowy) określa liczbę moli krzemionki (Si03) przypadającą na jeden mol zasadowego tlenku (Na20 lub K2 0)\ praktycznie wartość ustala się na podstawie wyników ilościowej analizy chem za pomocą wzorów: =1.0323 1 7jra,0 ^ = 1-56841'7^. Jest
wskaźnikiem znaczącym dla jakości sz_w. Najczęściej stosuje się sz_w. o module 2-3,5.
3. Podać skład masy ze szkłem wodnym.
Skład masy ze szkłem wodnym: piasek kwarcowy (osnowa), szkło wodne (spoiwa), glina (3-5%, zwiększa wytrzymałość masy przed utwardzaniem -> zmniejsza po utwardzaniu, zwiększa osypliwość masy)
4. Wyjaśnić mechanizm utwardzania masy w procesie CO*
Polega na przepuszczaniu przez masę gazowego dwutlenku węgla. C02 dostarczany jest w butlach stalowych, w stanie ciekłym; po otwarciu zaworu butli następuje niepożądane zjawisko zamarzania zaworów redukcyjnych. Zapobieganie: elektryczne podgrzewacze pomiędzy butlą a zaworem.
5. Na czym polega istota procesu odlewania w formach skorupowych?
6. Wymienić składniki mas do wytwarzania form skorupowych.
Skład termoutwardzalnych mas skorupowych: płukany suchy piasek, żywica (6-8%), nafta jako zwilżać z (0.1%). Gdy stosowana żywica nie zawiera urotropiny należy dodać 10-12% (w stosunku do masy żywicy) tego składnika.
7. Co to są piaski otaczane?
Piaski otaczane (powleczone) - gotowa masa. Sypki materiał składający się z pojedynczych ziam otoczonych cienką warstewką żywicy nowolakowej z dodatkiem urotropiny. Korzyści: odpada proces przygotowania masy, dobra płynność, duża wytrzymałość masy utwardzonej -> dobra wytrzymałość form i rdzeni. Metody powlekania: na zimno i gorąco.
8. Podać różnicę między procesem C a D.
W procesie D istnienie możliwość dokładnego określenia kształtu powierzchni „skorupy” i jej grubości. Do wykonania formy zużywa się mniej masy formierskiej, która dzięki większemu zagęszczeniu (proces wdmuchiwania) ma o 30% większą wytrzymałość. Proces „D” wymaga jednak droższego oprzyrządowania i zastosowania nadmuchiwarek.
9. Wymienić podstawowe zalety i wady metody wytwarzania odlewów w formach skorupowych.
Zalety form skorupowych: możliwość wytwarzania odlewów o dużej dokładności wymiarowej i gładkiej powierzchni, możliwość uzyskania odlewów cienkościennych, całkowita lub częściowa eliminacja obróbki skrawaniem, możliwość stosowania powierzchni surowych, obniżenie kosztów wybijania form oraz czyszczenia i wykańczania odlewów, obniżenie kosztów produkcji przez ograniczenie wielkości układów wlewowych, stosunkowo duża łatwość mechanizacji i automatyzacji procesu, znacznie zmniejszone zużycie materiałów formierskich, powierzchniowe nawęglania odlewów żeliwnych zapobiegające powstaniu struktury żeliwa białego, możliwość regulacji szybkości krzepnięcia stopu, eliminacja skrzynek formierskich i zmniejszenie powierzchni produkcyjnej odlewni.
Wady form skorupowych: ograniczony zakres stosowania (niezbyt duże, do lOOkg), wysoki koszt oprzyrządowania i materiałów formierskich, trudności z regeneracją i utylizacją masy skorupowej, jednorazowość, wydzielanie się trującego fenolu i formaldehydu, energochłonność procesu wykonania formy.