Dokonując obliczeń dochodzimy do wyrażenia na silę wzajemnego oddziaływania warstw, który porównujemy z poprzednim otrzymując w ten sposób wzór określający współczynnik lepkości:
n-
gdzie: X - średnia droga swobodna cząsteczek u - średnia prędkość mchu chaotycznego p - gęstość gazu
W praktyce wyznaczanie współczynnika lepkości gazu może być wyznaczone np. metodą wirujących tarczy - w metodzie tej nich obrotowy dolnej tarczy wywoływany przez silnik elektiyczny przenoszony jest poprzez gaz na górną tarczę wywołując jej odchylenie o pewien kąt <p. Pomiar kąta skręcenia tarczy wykonuje się odczytując go ze skali z podziałką, na którą pada wiązka laserowa odbita od zwierciadła umieszczonego na górnej tarczy. Kąt skręcenia tarczy odczytujemy ze wzoru:
gdzie: a - przesunięcie plamki na skali 1 - odległość skali od zwierciadła
Pomiar częstości obrotów tarczy jest wykonywany w następujący sposób:
Na osi silnika jest osadzona tarcza z otworami, fotodioda jest oświetlana żarówką, liczba impulsów zarejestrowanych przez licznik częstości jest miarą prędkości kątowej obrotów tarczy. Ostatecznie częstotliwość f obrotów tarczy jest równa częstotliwości f„ odczytanej z miernika podzielonej przez liczbę n - otworów w tarczy:
f
fm
n
Niepożądane wibracje tarczy są eliminowane przez wzbudzenie w niej prądów wirowych za pomocą elektromagnesów.
Przestrzeń między tarczą wirującą a tarczą nieruchomą wypełniona jest gazem, który podzielić można na nieskończenie cienkie warstwy równoległe do tarcz. Warstwy te wirują a prędkość kątowa ruchu wirowego zawarta jest w granicach od 0 (dla warstwy przylegającej do warstwy nieruchomej) do prędkości równej prędkości (0=2nf tarczy ruchomej (f - częstość obrotów).
W przypadku ruchu laminamego warstw zależności prędkości kątowej od współrzędnej x poprowadzonej prostopadle do tarcz jest liniowa. Aby określić moment sił z
2