- najbardziej typowe objawy występują w młodym wieku, później w miarę kształtowania się indywidualnych cech mogą się zmieniać, zanikać (rzadko nawet całkowicie), często zaciemniając obraz zaburzenia,
-jak inne zaburzenia ze spektrum autystycznego ZA występuje głównie (80% przypadków) w męskiej części populacji.
Zespół Aspergera - przyczyny
- genetyczne - uwarunkowane genem EN2 na chromosomie 7, a także innymi genami na chromosomach 3, 4, 11,
- wiek ojca powyżej 40 lat i więcej - zwiększa ryzyko zachorowalności na autyzm,
- urazy okołoporodowe,
- uszkodzenie centralnego układu nerwowego,
-toksoplazmoza (wrodzona),
- dziecięce porażenie mózgowe,
- poważne infekcje.
Zespół Aspergera w adolescencji
- najprawdopodobniej ZA nie ma wpływu na poziom inteligencji, jednak osoba z zespołem może sprawiać wrażenie mniej lub bardziej inteligentnej niż inni w zależności od sytuacji,
- osoby dorastające z ZA mogą wykazywać utrzymujące się problemy z zajęciem się samym sobą, organizacją związków społecznych, a także partnerskich,
- poczucie odmienności w okresie dojrzewania może być traumatyczne. Powstrzymywać może również obawa o niepowodzenia w nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi, a wynikający z tego stres może przejawiać się nieuwagą, wycofaniem, poleganiem na natręctwach, wzmożoną aktywnością, agresywnym lub buntowniczym zachowaniem.
Zespół Aspergera - charakterystyka -trudności w kontaktach z innymi ludźmi,
- problem z czytaniem szeroko pojętego kodu społecznego, z werbalnym i niewerbalnym porozumiewaniem się z drugim człowiekiem,
- zaburzona empatia,
- nieumiejętność niewerbalnego okazywania innym swoich emocji,
- problemy z ekspresją własnych uczuć i emocji w taki niewerbalny sposób, w jaki robią to zwykli ludzie i jaki jest przyjęty za normę,
- problemy z kontaktem wzrokowym,
- zainteresowania obsesyjne opierają się często o kolekcjonowanie, układanie rzeczy, zbieranie wiadomości na określony temat w taki sposób, że stanowią one całość, kolekcję, gdzie istnieje prosty system wyboru i układania tych informacji,
- występuje opór przed improwizowaniem, silna potrzeba dokończenia w ustalony sposób raz zaczętej czynności niezależnie od czasu, jaki ma to zająć, nadmierna dbałość o szczegóły i ważniejszy jest sposób dotarcia do celu niż czas dotarcia oraz sam cel,
- trudności w akceptowaniu zmian,
- cechą charakterystyczną są również zaburzenia integracji sensorycznej, objawiają się w post. zbyt wysokiej lub niskiej wrażliwości oraz