Polsce. Na przełomie XVII i XVIII nasiliła się propaganda na rzecz unii, która w końcu zwyciężyła na Rusi halickiej i części zachodniej Białorusi.
Nietolerancja religijna w drugiej połowie XVII i XVIII w.
Po najeżdzie Szwedzkim fala nietolerancji wobec różnowierców wzrosła, oskarżając ich o sprzyjanie Szwedom. 1658 - konstytucja nakazała wygnanie z Polski arian. W 1668 odstępstwo od religii katolickiej uznano za przestępstwo apostazji, za które karano wygnaniem i konfiskatą majątku. W 1715 innowiercy przestali zasiadać w senacie. W1717 zezwolono innowiercom na dokonywanie tylko prywatnych nabożeństw w domu. Ostatecznie kontrreformacja załamała się w Polsce w połowie XVIII w.
Władza królewska Pozycja króla jego kompetencje
W drugiej połowie XV w. zakres władzy królewskiej faktycznie wzrastał. Kazimierz Jagiellończyk i Jan Olbrzcht sprawowali rządy osobiście i reprezentowali pogląd, że król jest suwerenem narodu. Mimo wzrastającej pozycji ruchu egzekucyjnego, ostatni Jagiellonowie utrzymali jeszcze mocną władzą, poprzez rozdawnictwo ziemi i urzędów.
Znaczne osłabienie władzy królewskiej nastąpiło wraz z rozpoczęciem elekcji i powstaniu pakta konwenta.
Po rokoszu Sandomierskim(przeciw III wazie) konstytucje wyznaczyły ramy prawne wypowiedzenia posłuszeństwa, szlachta miała najpierw trzykrotne napomnienie(l: senator, prymas; II: sejmik; III: Sejm). Kolejne próby wzmocnienia władzy królewskiej nie przynosiły powodzenia.
Władza królewska
X Wraz z sejmem sprawował władzę ustawodawczą.
X Prawo sankcji uchwał sejmowych(interpretacji, i nadawania ostatecznego kształtu tzw. „moderowania")
X Inicjatywa ustawodawcza
X Samodzielnym ustawodawcą pozostał w stosunku do miast królewskich , żydów i chłopów z ziem królewskich X Zwierzchnictwo nad państwami lennymi X Wyłączne prawo mianowania urzędników X Prawo nominacji na urzędy senatorskie X Wykonywał sądownictwo dyscyplinarne nad urzędnikami X Był naczelnym wodzem X Kierował polityka zagraniczną Ograniczenia władzy królewskiej 9 Król obierany dożywotnio od 1573 9 Był jednym z trzech stanów sejmowych(od połowy XVI)