80749

-powództwa rzeczowe- actiones in rem, służyły ochronie bezwzglęnych praw podmiotowych, czyli praw własności i innych praw rzeczowych, miały bezwględną skuteczność- erge omncs. skuteczność wobec wszystkich.

-powództwa osobowe- actiones in personarn, służyły do ochrony podmiotowych praw względnych, w szczególności służyły do dochodzenia wierzytelności, miały skuteczność względną inter-partes, można było wystąpić przeciwko ściśle określonemu podmiotom.

2    Powództwa wieczyste i czasowe

-powództwa wieczyste- actiones perpetuae tzn. takie, które nie były ograniczone czasowo Były to np rei vindicatio- powództwo chroniące własność,

-powództwo czasowe- actiones temporales, czyli ogr aniczone jakimś terminem Np. ąuerella inofficiosi testamenti- skarga zmierzająca do uirieważnienia testamentu Ten podział str acił znaczenie w okresie poklasycznyrn, a ściślej biorąc po 424r. W tym roku cesarz Teodozjusz II wydal konstytucję, która wprowadzała tzw. klauzulę 30 lat, zgodnie z którą wszystkie powództwa wygasały po upływie 30 lat ich nie wniesienia

3    Powództwa prawa cywilnego i powództwa prawa pretorskiego:

-powództwa prawa cywilnego- actiones in ius conceptae- miały podstawę w ius civile, pretor udzielając takiego powództwa wspomagał prawo cywilne, realizował pewne przepisy prawa cywilne.

-powództwa prawa pretorskiego- wiążą się z funkcjami uzupehtiania i poprawiania prawa cywilnego. Pretor miał nie tylko obowiązek wspomagania prawa cywilnego, ale mógł je uzupełniać i korygować. Powództw pretorskich było dużo np actiones utiles- powództwa analogiczne, ze zmianą podmiotów.

W prawie rzymskim z okr esu procesu formułkowego było tyle powództw, że zdarzały się takie sytuacje, w których zainteresowany miał możliwość zastosowania nie jednego, a kilku powództw w tej samej spr awie Taką sytuację nazywamy startem konkurencji powództw Jeżeli cel tych wszystkich powództw byl identyczny następowała tzw. eliminacja powództw, tzn zainteresowany tnusial dokonać wyboru jednego powództwa i tylko z nim mógł wystąpić. Natomiast jeżeli cel powództwa jest różny, to następuje kumulacja powództw-zainteresowany może wystąpić ze wszystkimi tymi powództwami w jednej sprawie.

EGZEKUCJA WYROKU

Egzekucja Wyroku wchodzi w grę jeśli strona zasądzona dobrowolnie nie chce albo nie może z jakichś powodów zastosować się do wyroku

Egzekucja wyroku w procesie legisakcyjnym miała charakter egzekucji osobistej-przeprowadzano egzekucję na osobie, a nie na majątku osoby zasądzonej. Do przeprowadzenia egzekucji w tym procesie służyło legis actio pet manus iniectionem- przez położenie ręki Przebiegał on następująco. Egzekucję r ozpoczynało dokonane przez pretora tzw. addictio- przysądzenie zasądzonego dłużnika wierzycielowi, powodowi który wygrał Addictio powodowało, że zwycięski powód brał dłużnika do siebie kładąc na jego ramieniu rękę, nabywał w ten sposób nad nim władzę i mógł zrobić wszystko co chciał- zabić, sprzedać w niewolę, zmuszać do pracy, by w ten sposób dłużnik odpracował to, co byl mu winien. Ustawa XII Tablic dopuszczała możliwość, że jeżeli było kilku wierzycieli wobec których osoba zasądzona była zadłużona to mogli go bezkarnie zabić i podzielić się jego zwlokarni-partes secanto. Na przełomie IV i V w. pne. partes secanto i możliwość zabicia dłużnika