94151

1 Założenia psychologii introspekcyjnej

Psychologia introspekcyjna to nauka o człowieku i jego duchowości. Wundt kładł nacisk na bezpośrednie badanie świadomości- introspekcję( analiza stanów psychicznych, wnętrza postaci i jej przemyśleń. Psychika była rozumiana jako świadomość indywidualna - przedmiot jej badań stanowiła psychika dowolnej jednostki ludzkiej -(Stanom psychicznym przysługują specyficzne własności, inne, niż własności przypisywane rzeczom fizykalnym. Nie mają wymiaru przyczynowo- skutkowego , ani przestrzennego, jedynie wymiar czasowy.

ZPIusy i minusy behawioryzma

Plusy:- szybko kształtuje zachowanie, - uczy adaptacji do środowiska, - zachowanie można mierzyć.

Minusy : - może nie prowadzić do internalizacji zachowania,

- uczący przystosowuje się do słabego środowiska, -mierzone zachowanie może nie odzwierciedlać prawdziwych zmian.

3.Podstawy neobehawioryzmu

neobehawioryzm, psychol. kierunek w psychologii; w przeciwieństwie do hehawioryzmu klas. nie ogranicza się do opisu i statyst. analizy związków między bodźcami i reakcjami, lecz dopuszcza ich interpretowanie (wyjaśnianie) za pomocą hipotetycznych zmiennych pośredniczących, występujących między bodźcem i reakcją.

4_łZalQźenia psychoanalizy

Jest to koncepcja teoretyczna pochodząca od Z. Freuda . Wyjaśnia ona strukturę, funkcjonowanie i rozwój osobowości człowieka, działaniem nieświadomych mechanizmów motywacyjnych pozostających we wzajemnym konflikcie. Metoda diagnozy i terapii zaburzeń psychologicznych polegająca na odkrywaniu i interpretacji nieświadomych konfliktów emocjonalnych pacjenta.

5.Teorie pochodne od psychoanalizy

psychologia analityczna, postać psychoanalizy sformułowana przez C.G. Junga w polemice z koncepcją S. Freuda; ujmuje libido jako wszelką postać energii psychicznej; w strukturze psychiki wyróżnia świadome ego, nieświadomość osobową flednostkową) oraz nieświadomość zbiorową wraz z flrćhćlyuami-

psychoanaliza społeczna, kierunek będący kontynuacją psychoanalizy, zrywający jednakże ze skrajnym determinizmem biologicznym (seksualnym) S. Freuda, a w zamian podkreślający znaczenie czynników społecznych i kulturowych w kształtowaniu osobowości; wyjaśnia procesy neurotyczne wpływem określonej sytuacji społ.; główni przedstawiciele: K. Homey, H.S. Sullivan,. psychologia indywidualna, koncepcja opisu osobowości sformułowana przez A. Adlera; uznaje poczucie mniejszej wartości (niższości) za zasadniczy czynnik kształtujący osobowość, determinujący zachowanie oraz prowadzący do dążeń kompensacyjnych.

psychologia humanistyczna, kierunek w psychologii i psychoterapii kładący nacisk na zagadnienie zdrowia psychicznego oraz rozwoju osobowości ujmowanego jako realizowanie potencjalnych możliwości jednostki (samorealizacja); postuluje zajmowanie się człowiekiem jako całością, dostrzegając związki między psychiką, ciałem i duchowością; C E. Fromm.

6. C0 to jest frustracja?

frustracja pac. frustratio‘zawód', ‘udaremnienie’ < fmstra ‘na próżno’], psychol. zablokowanie dążeń jednostki spowodowane pojawieniem się przeszkody (zewn. lub wewn.) uniemożliwiającej, chwilowo lub na stałe, osiągnięcie celu; stan przykrego napięcia emocjonalnego towarzyszący tej sytuacji.

7. Mcchanlzmv obronne - opisać Icdno z nich. mechanizmy obronne, psychol. nieświadome czynności psychiczne polegające na zniekształcaniu lub usuwaniu ze świadomości treści wywołujących lęk, zagrażających poczuciu bezpieczeństwa lub pozytywnej samoocenie jednostki; np.: wyparcie. projekcja, racjonaiiźacia. regresja-wyparcie, represja, psyclx>l. jeden z podstawowych mechanizmów obronnych osobowości polegający na usuwaniu ze świadomości treści (myśli, uczuć, pragnień) wywołujących lęk.

projekcja |łac.j, psychol. pozbywanie się zagrażających równowadze psychicznych pragnień, myśli czy uczuć przez przypisanie ich innym osobom czy rzeczom; wg psychoanalizy jeden z mechanizmów obronnych osobowości.

racjonalizacja jłac.j, psychol. jeden z mechanizmów obronnych osobowości, polegający na uzasadnianiu, usprawiedliwianiu argumentami racjonalnymi lub motywami społecznie aprobowanymi własnych czynów i postaw, mających swe rzeczywiste źródło w uczuciach i motywach, do których czlowek nie chce się przyznać przed samym sobą.

regresja jlac. regressus ‘odejście’), psychol. jeden z mechanizmów obronnych osobowości pojawiający się pod wpływem frustracji lub silnego stresu, polegający na powrocie do wcześniejszych, mniej dojrzałych form zachowania się jednostki.

Przeniesienie/przemieszczenie-będąc w pewnej sytuacji A rozładowujemy to w sytuacji B

Fantazja zdolność do przetwarzaiua i wzbogacania śladów uprzednich doświadczeii tworzenia na ich podstawie wyobrażeń przedmiotów, syniacji, zdarzeń dotąd niewystępujących w doświadczeniu jednostki; twórcza wyobraźtua. identyfikacja [łac. identificare ‘utożsamiać’], psychol. utożsamianie się danej osoby bądź gnipy społ z inną osobą, grupą społ. bądź ideą; łączy aspekty poznawcze i emocjonalne.