94199

Jesttotzw. oddychanie wewnętrzne

Wyrównaniu prężności gazów zapobiega oddychanie zewnętrzne czyli wymiana gazów między krwią w naczyniach włosowatych znajdujących się na powierzchni oddechowej a zewnętrznym środowiskiem organizmu.

Proces ten zachodzi w pęcherzykach piucnych.

Tutaj (en przenika z pęcherzyków do naczyń krwionośnych, dwutlenek węgla z krwi do powietrza w pęcherzykach.

Ruchy oddechowe klatki piersiowej dostarczają do pęcherzyków coraz to nowych porcji (enu, zaś przez naczynia włosowate wciąż krąży krew spełniając funkcje transportowe.

Cały transport gazów oddechowych dokonuje się przy ścisłej współpracy osocza

i krwinek czerwonych zawierających hemoglobinę i karboanhydrazę.

W płucach krew nabiera tlenu, a oddaje dwudenek węgla, przez co w żylnęj zamienia się w tętniczą.

W tkankach krew oddaje (en i zabiera dwudenek węgla, przez co zamienia się ponownie w krew żylną.

Hemoglobina w krwinkach czerwonych ma specjalne właściwości, które ułatwiają jej nasycenie tlenem w płucach i dysocjację czyli odszczepianie (enu w tkankach. Hemoglobina w płucach przy dużej prężności (enu szybko i łatwo się nim wysyca,

a oddaje go w tkankach przy dużej prężności dwutlenku węgla.

C0₂ jest przenoszony z tkanek do płuc częściowo w erytrocytach, gdzie jest związany grupami aminowymi z białkiem Hb lub z białkami osocza.

Może również być rozpuszczony w zrębie erytrocytów lub w osoczu albo też być transportowany w postaci wodorowęglanów w osoczu. 30% C0₂ transportują erytrocyty, a 70% osocze.