94261

Przy obliczaniu dna deskowania oraz ścian bocznych uwzględnia się dodatkowo obciążenia związane ze sposobem betonowania. I tak w przypadku zrzucania mieszanki betonowej z wysokości większej niż 1,0 m i betonowaniu za pomocą naczyń (taczki, japonki, pojemniki) przyjmuje się obciążenia: 2,0 kN/m² - przy pojemności naczyń do 0,2 m\ 4.0 kN/m² - przy pojemności naczyń 0,2+ +0,7 m³;

6.0 kN/nr - przy pojemności naczyń ponad 0,7 ni³.

Jeżeli mieszanka betonowa jest spuszczana rynnami lub podawana bezpośrednio z rurociągów, obciążenie przyjmuje się 2,0 kN/m². Obciążenie dodatkowe wywołane wibrowaniem mieszanki betonowej uwzględnia się jako równe 1.0 kN/m² i oddziałujące na poziome powierzchnie tarcz fonnujących tylko przy obliczaniu elementów niepodlegąjących obciążeniom roboczym i transportowym (np. dna deskowali belek, gdzie nie będą pracować robotnicy i nie będzie odbywać się transport). Przy sprawdzaniu wysokich rusztowań (powyżej 8 m) podtrzymujących urządzenia formujące uwzględnia się również silę poziomą działającą na wysokości pomostu roboczego w możliwie najbardziej niekorzystnym kierunku i wy, noszącą 0,01 wszystkich obciążeń pionowych rusztowania, licząc od góry do danego poziomu. Przy wszystkich wysokich rusztowaniach podtrzymujących urządzenia formujące należy również uw^rzględnić obciążenia wiatrem, zgodnie z przepisami obowiązującej normy. Najtrudniejsza do określenia jest wartość bocznego parcia mieszanki betonowej, działającego na deskowania slupów, ścian oraz na boczne tarcze wysokich belek. Jest to obciążenie specyficzne i wymaga osobnego omówienia. Parcie boczne mieszanki betonowej można w największym uproszczeniu rozw^rażać jako parcie boczne cieczy na ścianki naczyma. Takie podejście jest o tyle właściwe, o ile mieszankę betonową można mvażać za ciecz, czyli w bardzo ograniczonym zakresie. Traktowanie mieszanki betonowej jako cieczy jest dalece nieprecyzyjne, a ponadto mieszanka zmienia swoje właściwości w czasie.

Już określenie czynników wpływających na parcie boczne i ich wagi wzbudza ożywione dyskusje wśród badaczy. W literaturze przedmiotu można znaleźć wiele mniej lub bardziej skomplikowanych wzorów pozwalających na określenie wielkości tego parcia. Jest rzeczą oczywistą, że w praktyce inżynierskiej potrzebne są wzory i sposoby obliczeń w miarę dobrze odzwierciedlające charakter zjawiska, stosunkowo proste i zawierające łatwo dostępne parametry.

Dość dobrze istotę rozkładu parcia bocznego na wysokości ściany bocznej urządzenia formującego określa wykres opublikowany przez ACJ (rys. 8.69) przedstawiający zmiany krzywej parcia bocznego mieszanki betonowej w zależności od wzrostu słupa świeżej mieszanki wypełniającego deskowanie. Na krzywej wyraźnie widać trzy fazy: pierwszą -