7. Fakty prawotwórcze
Fakt prawotwórczy - wszelkie rodzaje działań prowadzące do powstania aktu prawnego lub norm prawnych.
Stanowienie prawa- czyn konwencjonalny, podejmowany przez organ państwowy na mocy konstytucji, którego przebieg określają przepisy prawa i którego skutkiem jest powstanie aktu prawnego. Rodzaje stanowienia: uchwalanie aktu prawnego przez parlament, wydawanie przez egzekutywę, podejmowanie uchwał przez organy lokalne (rada miasta).
Umowa międzynarodowa - porozumienia zawarte, między co najmniej dwoma podmiotami, w których za pomocą norm generalnych i abstrakcyjnych określają one swoje uprawnienia i obowiązki. Umowny są głównym źródłem prawa międzynarodowego publicznego.
Precedens prawotwórczy - sąd w sytuacji, gdy nie ma normy prawa stanowionego, lub też, gdy istnieje potrzeba wydania nowego typu rozstrzygnięcia wydaje wyrok sformułowany najczęściej za pomocą norm generalnych i abstrakcyjnych, który w przyszłości wiąże sądy rozstrzygające w podobnych sprawach.
Zwyczaj - długotrwała nie opisowa powszechna praktyka postępowania w określony sposób w określonych sytuacjach wdanych sprawach. Praktyka taka musi być naturalna.
Konwenans konstytucyjny - szczególny rodzaj prawa zwyczajowego w prawie konstytucyjnym. Obowiązująca tu norma wywodzi się ze zwyczaju, lecz nie musi być stwierdzona przez sąd. Wszystkie organy państwowe, których dotyczy uważają ją za normę obowiązującą, której nieprzestrzeganie jest naruszeniem konstytucji. - Wielka Brytania