- polityka powstrzymywania - jest bardzo kosŁtpwua dla amerykańskiej
gospoda rkif zmniejsza jaj konkurencyjną); niewłaściwe postrzega cele Chin(nieosiągalna dominację); co więcej bazuje ona na trzech nierealistycznych założeniach:
- wewnątrzamerykańskim konsensusie rożnych środowisk,
- pozyskaniu sojuszników w regionie i na zachodzie,
- zakłada pesymistyczną dla U SA wersję rozwoju i polityki Chin,
Khalilizad proponuje trzecie podejście, będące połączeniem obu powyższych doktiyn, zwane congagement:
• rozwijanie kontaktów ekonomicznych, politycznych oraz wojskowych na zasadzie wzajemności,
• unikać działań zagrażających rozwojowi Chin,
• zapobieganie próbom wsparcia potencjału militarnego dla Chin,
• utrzymywanie przewagi wojskowej
Jest to podejście elastyczne, które w zależności od polityki Chin, może przyjąć rożne postacie.
► Potrzeba wykształcenia nowej polityki wobec Chin wynika z: dużych kosztów działań strategicznych,
zachwiania wiarygodności wśród państw Azji,
małego wpływu na politykę wewnętrzną Chin(wg Shambaugh)
Spośród rożnych stanowisk, wyciągnąć można wspólne elementy:
a) destabilizacja Chin przyniesie straty wszystkim,
b) rozwój Chin przyniesie proliberalne zmiany wewnętrzne,
c) internalizacja norm współżycia międzynarodowego przez Chiny,
d) przyjazna polityka wobec Chin,
e) polityka jednych Chin,
f) utrzymanie pokoju i dobrobytu w Azji przyniesie korzyści wszystkim,
► Postrzeganie Chin przez USA radykalnie się zmieniło - porzucono myśl o słabych Chinach, ale akceptacja rzeczywistości z silnymi Chinami przychodzi USA z tmdem; podwójne zaskoczenie:
- dobre tempo rozwoju gospodarczego Chin,
- ofensywa dyplomatyczna Chin, zmierzająca postrzeganie Chin na świecie,