95258

1. prawne obowiązki doczesne (muamalet) zawierają główne gałęzie prawa:

•    prawo publiczne

-    przenika je poszukiwanie idealnego władcy, kalifa

-    kalif powinien łączyć władzę religijną ze świecką

-    posługuje się władcami lokalnymi - sułtanami

-    kalif ściąga podatki niezbędne państwu i łupy zdobyte podczas świętej wojny dzieli pośród wojowników

-    nie stroni od despotyzmu, ale zabiega też o względy u obywateli

-    odpowiedzialny przed Bogiem, a nie przed ludźmi

•    prawo narodów

-    początkowo miało charakter władczy i luiiwersalistyczny

-    Arabowie chcieli objąć władzę nad światem, racje innych narodów uważali za niższe od swoich

-    brak troski o stosunki z innymi narodami

-    obecnie podporządkowali się normom współczesnego prawa międzynarodowego

•    prawo karne

-    wyróżniało trzy rodzaje przestępstw: zbrodnie krwawe bez rozboju, przestępstwa przeciwko Bogu, inne wykroczenia szkodliwe społecznie

-    obecnie uznano prawokrane wzory europejskie

•    prawo cywilne

-    obejmuje sprawy rodzinne, majątkowe i osobowe

-    dopuszcza poligamię

-    dzieli ludzi na wolnych, niewolników i podopiecznych

-    utrzymuje zasadę patriarchatu

-    rodzaje własności: prywatna, sułtańska, wakaty (pobożne fundacje), państwową i podopiecznych

Państwo w islamie:

-    podstawę organizacyjną państwa tworzy islam, najważniejsze instytucje podporządkowane Bogu, a najwyższym władcą Allah

-    armia muzułmańska to armia Allaha

-    kalif to namiestnik Boga na ziemi

-    w VII w. wybuchł spór o władzę kalifa między sunnitami a szyitami

-    szyici domagają się:

a)    władzy kalifa tylko potomkom Mahometa

b)    władzy mahdiego, dwunastego imana

c)    w okresie jego absencji władza ma należeć do sułtana lub monarchy rządzących za zgodą ulemów - uczonych w religii islamu

-    sunnici głoszą:

a) kalifem ten, kto faktycznie sprawuje władzę

-    administracja dzieli się na służby centralne i prowincjale

•    Obecnie obserwuje się powiązanie religii i celów politycznych.

•    Islam stanowi podstawę różnych programów politycznych i ustrojów państw arabskich, od państw budujących socjalizm, przez republiki burżuazyjno-demokratyczne do monarchii absolutnych

•    Obserwowany jest też nacjonalizm arabski - dominacja poczucia wspólnoty religijnej nad poczucie wspólnoty narodowej, dlatego brak pojęcia patriotyzmu

•    Przełom lat 70/80. - koncepcja teokratycznej republiki islamskiej Cłiomei niego