95299

sprawa Włoch. Postanowiono utworzyć wspólną Radę Konsultatywną ds. Włoch. Uzgodniono ponadto Deklaracje w sprawie Austrii i Deklaracje w sprawie odpowiedzialności hitlerowców za zbrodnie wojenne. Sprawy Niemiec należały do najtrudniejszych na konferencji. Wstępna propozycja zachodnia, aby rozważyć plan podziahi Niemiec, spotkała się ze sceptycznym przyjęciem przez delegację radziecką. Duże znaczenie miała natomiast zgodna decyzja o utworzeniu Europejskiej Komisji Doradczej z siedzibą w Londynie, przed którą postawiono zadanie przygotowania planów dotyczących przyszłości Niemiec.

Konferencje Wielkiej Trójki

Karta Atlantycka. Deklaracja Narodów Zjednoczonych. Deklaracja 4 mocarstw oraz dyskusja na konferencji w Teheranie miały wielkie znaczenie dla skonkretyzowania idei nowej, wielkiej powszechnej organizacji międzynarodowej. Wszystkie propozycje w tym temacie postanowiono przedyskutować na specjalnej konferencji w Dumbarton Oaks koło Waszyngtonu.(VIII 1944 i IX- XII 1944). W toku dyskusji po odrzuceniu różnych propozycji przyjęto nazwę organizacji: „narody Zjednoczone". Dalej uzgodniono, że podstawowy dokument będzie nosił nazwę „Karta” wiele sporów wywołała sprawa kompetencji Sekretarza generalnego oraz jednego z organów rad)’ Gospodarczo- Społecznej. Do dalszych rozstrzygnięć pozostawiono tez kwestie głosowania w radzie Bezpieczeiistwa (problem weta) i udziału republik radzieckich w przyszłej organizacji Konferencja założycielska ONZ rozpoczęła się 26 IV 1945 r. w San Francisco, początkowo z udziałem 46 państw. Nie osiągnięto porozumienia w sprawie udziału Polski. Istniejący w Warszawie Rząd Tymczasowy nie był uznawany przez WB i USA. a rządu RP w Londynie nie uznawał ZSRR. Polska była. więc nieobecna w San Francisco, ale należy do członków założycieli ONZ, gdyż podpisała Deklarację Narodów Zjednoczonych 11 1942 r.

Teheran, Jałta, Poczdam- główne postanowienia

Budowanie koalicji antyhitlerowskiej rozpoczęło się z chwilą kiedy do wojny z Niemcami przystąpiły 3IX Anglia i Francja i trwało niemal do końca wojny. Przyspieszeniu uległo po napaści Hitlera na ZSRR 22 VI 1941roku.W tym momencie ZSRR ze współpracownika Hitlera stał się niemal w jednej chwili najcenniejszym sojusznikiem aliantów a Stalin głównym „rozgrywającym „ w obozie koalicji antylutlerowskiej.

Głównym problemem dla Churchilla i Rooseveha stało się odtąd wspieranie Stalina i Armii Czerwonej i niedopuszczenie do załamania się jej oporu. Ceną były coraz dalej idące ustępstwa na rzecz radzieckiego dyktatora

Po przystąpieniu ZSRR do wojny po stronie aliantów zasadnicze decyzje podejmowała tzw. Wielka Trójka, czyli przywódcy ZSRR. Wielkiej Brytanii oraz USA. Do osobistych spotkali doszło trzykrotnie: w Teheranie. Jałcie i Poczdamie.

Konferencja w Teheranie odbyła się w dniach 28X1-1X11 1943 roku. Omawiano głównie sprawy polityczne. Dotyczyły one m in. podziahi Niemiec na mniejsze organizmy państwowe, utworzenia tzw. federacji naddunajskiej, czyli swoistej odbudowy Austro-Węgier. Roosevelt zaproponował projekt orgaiuzacji międzynarodowej. Decydującą rolę miał w mm odgrywać tzw. Komitet Czterech Policjantów ( USA. ZSRR WB. ChRL) dysponujący wobec mniejszych państw środkami przymusu militarnego.

W sprawie Polski osiągnięto porozumienie na temat zmiany powojennych granic wg. Linii Curzona na wschodzie oraz linii Odry na zachodzie. Stalin uzyskał też wstępną zgodę na przyłączeme po wojnie do ZSRR północ no-wschodmą część Pms Wschodnich z Królewcem. Ustalono również datę operacji „Overlord" na 1944 r.

Do kolejnego spotkania Wielkiej Trójki doszło na terenie ZSRR w Jałcie w dniach 4-11. II. 1945r. Spotkanie zostało zdominowane przez problem przyszłości Niemiec po wojnie oraz kształtu Powszechnej Organizacji Międzynarodowej. Zapadła decyzja o podziale Niemiec. Osiągnięto porozumienie w sprawie wydzielenia francuskiej strefy okupacyjnej w Niemczech oraz dopuszczenie Francji do przyszłej Sojuszniczej Komisji