95353

Polityka zagraniczna ZSRR (1945-19G8) cele i kierunki aktywności, instrumenty jej Realizacji

W 1948 doszło do pierwszego poważnego konflikni z USA (krvzvs berliński!, a po wybuchu radzieckiej bomby atomowej oraz komunizacji Chin w 1949 potęga ZSRR zaczęła budzić powszechny niepokój na zachodzie. Relacje między ZSRR a USA (określane jako zimna wojnal stały się najważniejszym czynnikiem polityki na świecie. Na relacje te składały się: obustronne dążenie do uzyskania przewagi militarnej, tendencje do rozszerzenia strefy wpływów i zwalczania wpływów drugiej strony w każdym miejscu globu oraz powstrzymywanie się od bezpośredniej konfrontacji oraz użycia broni masowego rażenia. W efekcie w wojnach, w których uczestniczyły USA (wojna koreańska, wojna wietnamska! ZSRR uczestniczył tylko pośrednio, poprzez dostawy sprzętu i pomoc doradców, a interwencje Armii Radzieckiej również wywoływały ograniczoną reakcję USA. W relacjach amerykaiisko-radzieckich następowały cykliczne okresy osłabienie napięcia (odprężenie), kiedy zawierano traktaty rozbrojeniowe oraz okresy zaostrzenia kursu. Jednak tylko raz w 1962 ZSRR stanął na krawędzi konfliktu zbrojnego z USA (krvzvs kubański). Stosunkową niezmienność powojennej polityki zagranicznej ZSRR symbolizował długi okres kierowania radziecka dyplomacja (1957-19851 przez Andiicja Gromyko

Układ Warszawski

Kraje należące do strefy wpływów ZSRR zostały zmuszone do skopiowania ustroju politycznego oraz gospodarczego ZSRR - wprowadzano dyktaturę partii komunistycznej i gospodarkę planową. Margines suwerenności tych krajów był tak niewielki, że snefę wpływów nazywano czasem imperium zewnętrznym ZSRR Ambasador ZSRR w tych krajach miał często silniejszą pozycję niż nominalny przywódca. Kiedy w tych krajach wybuchały powstania, albo władze zaczynały prowadzić nadmiernie niezależny kurs dochodziło do interwencji Armii Radzieckiej: w NRD w 1953. na Węgrzech w 1956 oraz w Czechosłowacji w 1968. Po okresie stalinowskim państwa te uzyskały większą suwerenność. Również w Polsce w 1981 planowano interwencję (choć zaawansowanie planów jest przedmiotem sporu historyków). Ostatnia interwencja ZSRR który miał wspomóc komunistyczny zamach stanu w Afganistanie rozpoczęła przegraną wojnę (wojna afgańskal. Państwa strefy wpływów ZSRR jednoczył istniejący w lalach 1955-1991 wojskowy pakt - Układ Warszawski oraz organizacja współpracy ekonomicznej o nazwie Rada Wząjemnej Pomocy Gospodarczej.

Polityka zagraniczna ZSRR w latach 1945- 1956- 1991 (główne zasady, strefy aktywności, sukcesy).

Konferencje z sojusznikami w Teheranie. Jałcie i Poczdamie nakreśliły nowy podział Europy, w którym usankcjonowano obecność Armii Czerwonej w strefie wpływów, obejmującej Polskę. Czechosłowację. Węgry. Rumunię i Bułgarię. Ponadto ZSRR objął strefy okupacyjne w Niemczech i Austrii. W roku 1948 doszło do pierwszego poważnego konfliktu z USA (kryzys berliński!, a po wybuchu radzieckiej bomby atomowej oraz komunizacji Cliin w 1949 potęga ZSRR zaczęła budzić powszechny niepokój na zachodzie. Relacje między ZSRR a USA (określane jako zimna wojna) stały się najważniejszym czynnikiem polityki na świecie. Na relacje te składały się: obustronne dążenie do uzyskania przewagi militarnej, tendencje do rozszerzenia strefy wpływów i zwalczania wpływów drugiej strony w każdym miejscu globu oraz powstrzymywanie się od bezpośredniej konfrontacji oraz użycia broni masowego rażenia. W efekcie w wojnach, w których uczestniczyły USA (wojna koreańska, wojna wietnamska) ZSRR uczesmiczył tylko pośrednio, poprzez dostawy sprzętu i pomoc doradców, a interwencje Armii Radzieckiej również wywoływały ograniczoną reakcję USA. W relacjach amerykaiisko-radzieckich następowały cykliczne okresy osłabieme napięcia (odprężenie). kiedy zawierano traktaty rozbrojeniowe oraz okresy zaostrzeiua kursu. Jednak tylko raz w 1962 roku ZSRR stanął na krawędzi konflikni zbrojnego z USA (krvzvs kubański). Stosunkową niezmienność powojennej polityki zagranicznej ZSRR symbolizował długi okres kierowania radziecką dyplomacją f 1957-1985) przez Andrieia Gromyko. Kraje należące do strefy wpływów ZSRR zostały zmuszone do skopiowania ustroju politycznego oraz gospodarczego ZSRR - wprowadzano dyktaturę partii komunistycznej i gospodarkę planową. Margines suwerenności tych krajów był tak niewielki, że strefę wpływów nazywano czasem imperium zewnętrznym ZSRR. Ambasador ZSRR w tych krajach miał często