95709

złącze , możemy pokusić się o przybliżone wyznaczenie stałej Plancka h , kożystając ze wzoru la.

H=A E/v =A E*Jt/c

Gdzie lambda - długość fali promieniowania wysyłanego przez diodę , prędkość światła w próżni

Według Einsteina energia uzyskana przez elektron jest mu dostarczona w postaci pochłanianego w całości kwantu lico.

Cześć tej energii równa pracy wyjścia A zużywana jest na to by elektron mógł opuścić ciało . Jeżeli światło uwalnia elektron nie przy samej powierzchni katody to część tej energii jest równa E’- może być tracona wskutek przypadkowych zderzeń wewnątrz materiału katody . reszta energii przekształca się w energie kinetyczna E_K elektronu opuszczającego materie . E_Kjestmax gdy E’=0.Wtakim przypadku powinna być spełniona zależność: hw=l/2mV²+A (1)

Jest to równanie Einsteina

Ze wzoru(l) wynika ,ze jeżeli praca wyjścia A przewyższa energie kwanty lico, elektrony nie mogą opuścić materiału, Zatem , aby wystąpiło zjawisko fotoelektryczne, konieczne jest spełnienie warunku hco >_A lub co>/COo=A/h

A<_Ao=2pi h c/A

Częstość Wo(lub długość fali Ao) nosi nazwę „CZERWONEJ GRANICY ZJAWISKA FOTOELEKTRYCZNEGO”

W omawianym wyżej zjawisku fotoelektrycznym elektronu uzyskuje energię tylko od jednego fotonu. Takie procesu nazywamy jednofotonowymi. Wraz z wynalezieniem laserów urzeczywistniono zjawiska wielofotonowe fotoelektryczne, w których to elektron otrzymuje energie nie od jednego , lecz od N fotonów.

W tym przypadku równanie Einsteina przyjmuje postać Nhw=l/2 m. V² + A

A czerwona granica przesuwa się w kierunku fal dłuższych (Ao zwiększa się N-krotnie).