Zagadnienia teoretyczne
G az doskonały jest to gaz, który zachowuje się w ten sam sposób w dowolnyc h warunkach. Gaz doskonały opisany jest przez równanie Clapeyrona
PV=nRT
p - ciśnienie gazu V - objętość gazu N - ilość moli gazu R - stała gazowa T -temperatura
Prawo Boy la - M ariotta mówi, że gęstość gazu w stałej temperaturze jest wprost proporcjonalna do jego ciśnienia
Pi*Vi=p2*V2, aV=(rrVp)
Prawo Gay - Lussaca mówi, że gdy ogrzewamy gaz przy stały ciśnieniu to współczynnik rozszerzalności objętościowej jest dla wszystkich gazów stały i wynosi:
PV=V273*C
Objętość określonej masy gazu pod staVm ciśnieniem jest wprost proporcjonalna do jego temperatury bezwartościowej.
Prawo Charlsa mówi, że ciśnienie określonej masy gazu przy ogrzewaniu w stałej objętości jest wprost proporcjonalna do jego temperatury bezwzględnej.
Gaz rzeczywisty różni się od gazu doskonałego dwoma różnymi cechami:
a) cząsteczki gazu nie są traktowane jak punkty materialne
b) cząsteczki działają na siebie nie tylko w chwili zderzenia Gaz rzeczywisty opisany jest równaniem Van der WaaJsa
(p + a^V2)(V-b)=RT
a,b - stałe dla danego gazu p-ciśnienie gazu
aN2 - ciśnienie spowodowane przez przyciąganie między molekułami V - objętość gazu R - stała gazowa T -temperatura
Jeśli gaz jest barcfco rozrzedzony to można go traktować jak gaz doskonały. Temperatura krytyczna wy stęp uje gdy gęstość pary i cieczy tej samej substancji są sobie równe, zanika różnica między nimi
Parowanie jest to przejście ze stanu ciekłego w stan gazowy. Parowanie odbywa się na powierzchni cieczy - parowanie całą powierzchnią to wrzenie.
Para nasycona jest to para, która znajduje się w równowadze z cieczą, z którą powstała Para ta ma największą możliwą dla danej temperatury prężność i gęstość Para nienasycona jest wtedy jeśli para ma mniejszą prężność niż para nasycona i możliwe jest dalsze tworzenie się pary.