Rys. 5.89. Obróbka elektrochemiczna bezstykowa: a) przestrzeń robocza, b) schemat obróbki łopatki turbiny;
/ - oczyszczacz elektrolitu. 2 - zawór przelewowy. 3 - łopatka (anoda). 4 i 9 - elektrody kształtujące powierzchnię łopatki (katody). 5 - obudowa. 6 - manometr. 7 - pompa, 8 - zbiornik elektrolitu, 10 - izolacja
Narzędzie (elektroda robocza) ma nadany kształt, który jest odwzorowany na powierzchni przedmiotu obrabianego przez roztwarzanie elektrochemiczne jego materiału. Typowe operacje technologiczne wykonywane na obrabiarkach do obróbki elektrochemicznej, to: kształtowanie złożonych powierzchni matryc, form odlewniczych metalowych, kształtowanie łopatek turbin silników odrzutowych ze stopów trudno obrabialnych, drążenie otworów (szczególnie o niekołowych przekrojach) frezowanie lub toczenie elektrochemiczne powierzchni o złożonych kształtach w materiałach nieskrawalnych.
Innym rodzajem obrabiarek elektrochemicznych są obrabiarki do elektrochemicznego usuwania zadziorów i wygładzania powierzchni, zaokrąglania krawędzi, np. w otworach olejowych wałów korbowych.
Najdokładniejsza jest obróbka elektrochemiczna impulsowa, która polega na roztwarzaniu materiału impulsami o optymalnym rozkładzie prądu w czasie impulsu, w nieruchomym elektrolicie. Istnieje jeszcze ponadto obórka elektrochemiczna stykowa i anodowo-mechaniczna.