96485

Roboty właściwe polegają na:

0    wierceniu otworu i wciskaniu rur,

0    dospawaniu kolejnych odcinków rur,

0    usuwaniu urobku gruntowego.

Roboty przygotowawcze powinny być wykonane po odpowiednim zagospodarowaniu miejsca przewiertu (ogrodzenie, światło, siła, woda, zabezpieczenia, składowiska, barakowóz itp.). Podstawowe znaczenie w robotach przygotowawczych ma prawidłowe wykonanie komory. Powinna ona zapewniać bezpieczną, swobodną i dokładną pracę wiertnicy.

Wymiary wykopu pod komorę są uzależnione od głębokości posadowienia rurociągu, jego średnicy i rodzaju gruntu. Mogą to być przy głębokości wykopu mniejszej lub równej 4 m. - wykopy skarpowane lub przy głębokości większej od 4 m. - wykopy umocnione. Do umocnienia wykopu stosuje się grodzice GZ-4lub KS-7 wbijane w grunt przy użyciu kafara jednoprowadnicowego lub za pomocą wibromłota WM-101D i żurawia kołowego ŻK-101 LECH. Głębienie wykopu pod komorę wykonywane jest koparkami jednonaczyniowymi K-406A lub K-606 z osprzętem podsiębiernym lub chwytakowym. Dno komory, po nadaniu mu odpowiedniego spadku, powinno być wyłożone płytami drogowymi wielootworowymi typu IOMB lub wyrównane warstwą chudego betonu.

W tak przygotowanej komorze montuje się za pomocą żurawia kołowego tor i ścianę oporową o którą opiera się tor. Następnie na pierwszym odcinku toru (przy ścianie oporowej) ustawia się maszynę podstawową, montuje się kosz wysypo-wy i poddaje całość właściwemu poziomowaniu. Do montażu wiertnic w komorze potrzebny jest żuraw kołowy o udźwigu odpowiednio 4,10 i 16 ton.

Prawidłowo zamontowana ściana oporowa i wypoziomowane torowisko mają wpływ na osiągnięcie zaprojektowanego kierunku przecisku rury. W trakcie przecisku nie ma możliwości dokonywania korekt.

Na wypoziomowanym torowisku układa się rury, które będą wciskane w odcinkach 3 lub 6 m, przy czym każdy odcinek rury ma wewnętrzny odpowiednio długi segment ślimaka. Ślimaki są łączone śrubami, natomiast łączenie kawałków rur odbywa się przez spawanie. Ślimak czołowego odcinka rury wyposażony jest w talerzową lub nożową głowicę wiercącą. W ten sposób przygotowana wiertnica, po połączeniu jej z agregatem hydraulicznym, stanowi zestaw gotowy do wiercenia otworu

1    przeciskania rury. Wiercenie otworu odbywa się jednocześnie z przeciskaniem rury.

Zespół napędowy maszyny głównej składa się z napędu ślimaka zakończonego głowicą wiercącą oraz z siłowników hydraulicznych wciskających rurę. Zespół napędowy przesuwa się podczas wiercenia i wciskania rury po prowadnicach toru, przy czym podczas wciskania jest on blokowany na torze zakładkami opierającymi się o klocki oporowe toru. W ten sposób reakcje od wciskania są przenoszone przez tor na ścianę oporową.

Po wciśnięciu odcinka rury zespół napędowy wycofuje się do pozycji zajmowanej przed wciśnięciem. Następuje wstawienie kolejnego odcinka rury wraz ze ślimakiem oraz skręcenie ślimaków i spawanie rury włożonej do poprzedniej. Po zakończeniu tej operacji rozpoczyna się ponowne wiercenie i wciskanie kolejnej rury.