stacje poziomu drugiego, wymusza przewozy w relacji stacja obsługiwana rejonu nadania, na której powstaje struga wagonowa - stacja manewrowa rejonu nadania - stacja rozrządowa rejonu nadania - stacja rozrządowa rejonu przeznaczenia - stacja manewrowa rejonu przeznaczenia - stacja obsługiwana rejonu przeznaczenia, na której zanika struga wagonowa (droga eksploatacyjna), podczas gdy rzeczywista najkrótsza droga przewozu w relacji stacja obsługiwana rejonu nadania - stacja obsługiwana rejonu przeznaczenia często może być znacząco krótsza.
Ma to szczególnie znaczenie w warunkach wolnorynkowych, w których transport kolejowy konkuruje
z transportem samochodowym. Sytuacja taka wymusza zapewnienie wysokich parametrów świadczonych usług, w tym, co było wymienione uprzednio - krótkich czasów dostawy ładunków.
Innym rodzajem organizacji koncentracji/dekoncentracji strug wagonowych jest struktura trójpoziomowa. Oprócz poziomów stacji manewrowych i stacji rozrządowych, wprowadzony jest również poziom pośredni - stacji obsługi rejonu (SOR). Zaletą takiej struktury jest:
• odciążenie głównych stacji rozrządowych od potoków wagonów zestawianych w składy pociągów bezpośrednich przez stację obsługi rejonu,
• skrócenie drogi eksploatacyjnej w stosunku do struktury dwupoziomowej; pociągi bezpośrednie zestawiane przez SOR rejonu nadania kierowane są z pominięciem stacji rozrządowych rejonu nadania do stacji rejonu przeznaczenia.
Główną wadą jest mniejszy stopień koncentracji pracy manewrowej.