97293

1.    Jonofor- podział analitu pomiędzy fazę wodną próbki i mniej polarną fazę organiczną membrany. Oddziaływanie cząsteczki gościa (jonu) z miejscami wiążącymi/grupami funkcyjnymi cząsteczki gospodarza (jonoforu).

a. Idealny jonofor:

i.    Dopasowanie usytuowania przestrzennego i właściwości heteroatomowych miejsc wiążących cząsteczki gospodarza do geometrii i właściwości chemicznych cz gościa (jonu głównego)

ii.    Oddziaływania międzycz o E niższej niż E wiązań kowalencyjnych

iii.    Szybka kinetyka

iv.    Lipofllowość cz gospodarza na tyle duża by nie następowało wymywanie membrany

2.    Wymieniacz jonowy- do membrany dodawane są sole posiadające liofilowy anion lub kation

iii. Dodatki jonowe- stabilizują powstające kompleksy w membranie, obniżają oporność membrany, redukują interferencje wynikające z obecności w roztworze przeciw jonów, gwarantują optymalną odpowiedź elektrod (w tym także selektywność)

b.    Oddziaływania typu host-guest

i.    Kulombowskie- klasyczne wymieniacze kationowe (liofilowe borany) i anionowe (aza-makrocykle z protonowanym azotem lub zawierające czwartorzędowy azot, pochodne guanidyny)

ii.    Wiązania kowalencyjne- kompleksy kationów z obojętnymi lub naładowanymi elektrycznie jonoforaml; kompleksy anionów z kwasami Lewisa (związki metaloorganiczne, chylatowe kompleksy z różnymi kationami metali)

lii. Wiązanie kowalencyjne- trifluoracetofenony jako obojętne elektrycznie jonofory tworzące wiązanie wodorowe z węglanami

c.    Teoria Pearsona- twardych i miękkich kwasów i zasad (brana pod uwagę przy doborze jonoforu)- Cząsteczki (Jony) o dużej polaryzowalności chętnie łączą się ze sobą, natomiast cząsteczki o małej polaryzowalności trwałe i silne wiązania tworzą z innymi cząsteczkami o małej polaryzowalności (spostrzeżenie zgodne z zasadą, że połączenia dużego jonu (atomu) z małym jonem (atomem) są mniej trwałe.

d.    Dyfuzja jonów- jak sobie z tym radzić?

i.    Optymalizacja składu elektrolitu wewnętrznego- odczynniki chelatujące, żywice jonowymienne

ii.    Optymalizacja współczynnika dyfuzji w fazie organicznej-zawartość plastyfikatora oraz grubość membrany (im mniej tym lepiej), zastosowanie innych polimerów, kowalencyjne dowiązanie jonoforu