47247

47247



ciecz, a rozdział jest wynikiem różnic współczynników podziału składników pomiędzy fazę ruchomą i nieruchomą); jonowymienna (fazę stacjonarną jest wymieniacz jonowy (jonit), a ciekła faza ruchoma zawiera jony w różnym stopniu wiązane przez wymieniacz); żelowa (rozdział opiera się na różnicach w dyfuzji składników mieszaniny do cząstek żelu stanowiącego fazę nieruchomą. Pozwala to rozdzielać mieszaninę na podstawie wielkości cząsteczek, co znalazło zastosowanie głównie w analizie polimerów) W zależności od zastosowanej techniki rozdziału można podzielić chromatografię na: bibułową - faza nieruchoma to specjalnie przygotowana bibuła; cienkowarstwową - faza nieruchoma jest naniesiona w postaci cienkiej warstwy na płytce szklanej lub aluminiowej; kolumnową - faza nieruchoma umieszczona w rurze zwanej kolumną.

Zadanie 104.

Opisz chromatografię jonowymienną i żelową (sitową, zwaną też sączeniem molekularnym). Jakie znaczenie mają te metody dla rozdziału białek?

We współczesnej chromatografii jonowej (HPIC) wypełnienia kolumn stanowią żywice z naniesionymi na nie grupami funkcyjnymi o stałym ładunku (tzw. jony związane), w których bezpośrednim otoczeniu znajdują się odpowiednie przeciwjony zapewniające elektryczną obojętność układu. Zasada rozdzielania opiera się na oddziaływaniach pomiędzy przeciwjonami a powierzchnią wymiany jonowej. Gdy przecivyjon powierzchni wymiany zostanie zastąpiony przez jon substancji zdysocjowanej w roztworze, ten ostatni jest czasowo zatrzymywany przez jony związane. Rozdzielane jony różnią się między sobą czasem przebywania wewnątrz kolumny, wynikającym z różnego stopnia powinowactwa jonu do fazy stacjonarnej, co jest bezpośrednią przyczyną rozdzielania. Chromatografia sitowa (żelowa, sączenie molekularne) * podstawę podziału stanowią różnice w rozmiarach cząsteczek - rozdział zachodzi na skutek różnicy mas cząsteczkowych rozdzielanych związków. Chromatografia żelowa stosowana jest do rozdziału białek różniących się masą cząsteczkową lub do oddzielania białek od składników ni skocz ąsteczkowych np. sole (odsalanie) lub związki używane do znakowania białek.

Kolumnę chromatograficzną wypełnia się złożem w postaci ziarenek o średnicy około 0,1 mm o zdefiniowanej wielkości porów zbudowanych z nierozpuszczalnego polimeru. Zadanie 105.

Jak sporządzić 200 g 25 % roztworu cukru w wodzie? (zwykły procent wagowy)

(*- — •100% rar

25*“Ś»'100% - "•-50*

Należy odmierzyć zważyć 50 g cukru i rozpuścić go w 150 g wody destylowanej (tj. do uzyskania 200 g roztworu)

Zadanie 106.

Jak dysponując 0,02 molowym roztworem glicyny w wodzie, kolbką miarową na 200 ml, pipetami i



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2013 01 09 57 17 3. Różny podział (współczynnik podziału) składników mieszaniny pou—, mieszające si
62 (162) ruchomą na sorbencie, a fazą rozpuszczalnika. Rozdział następujn gdy ich współczynniki podz
f.o ^V, a)US03)21K2S03 bJ1>t$04)3 I K?S04 C)T,S2 i K2S tT.Podzial składnika A pomiędzy 2
18.    Podział składnika A pomiędzy 2 niemieszające się ze sobą fazy fl i f2(składnik
1.    Jonofor- podział analitu pomiędzy fazę wodną próbki i mniej polarną fazę
Zdjŕcie0518 Błędy w analizie ilościowej Błąd oimutnu jest to różnica między wynikiem otrzymanym a wa
skanuj0009 można stwierdzić, że wpływ temperatury na współczynnik podziału nie jest znaczący, jeżeli
ROZDZIAŁ 1EWOLUCJA KONCEPCJI I METOD ZARZĄDZANIA Powstanie koncepcji czy metody naukowej jest wyniki
page0021 ROZDZIAŁ I. Czy życie jest wynikiem tylko fizyczno-chemicznych sił? v Kat:   &nbs
df2 Rozdział 4 Zadanie 2 Zbadać różniczkowalność funkcji. Funkcja jest różniczkowalna, jeżeli: 1)
Jest to typowa wartość współczynnika podziału dla większości tzw. trwałych zanieczyszczeń organiczny
Wartość współczynnika podziału nie zależy od aktywności substancji rozpuszczonej, jest natomiast cec

więcej podobnych podstron