początkowo byli nastawieni na odbudowę Niemiec i na oszczędzanie Niemców.
Stalin na początku twierdził, że naród niemiecki nie jest winny, a winni są faszyści. Zakładał odbudowę całych i niepodległych Niemiec. Natomiast Francja dążyła do całkowitego osłabienia Niemiec.
Z czasem USA zaleciły ostre traktowanie Niemców, by nigdy w przyszłości nie stały się groźbą dla pokoju, a produkcja żywności i przemysłowa powinna zaspokajać tylko potrzeby.
W czerwcu 1945 roku generał Eisenhover (późniejszy prezydent) powiedział, że Niemcy nie powrócą nigdy do stanu, które oni sami będą odczuwać za normalny.
3 mocarstwa (USA, Wielka Brytania i ZSRR) stały na stanowisku takiego traktowania i takich rozwiązań dotyczących Niemiec i Niemców, by nigdy więcej nie mogli prowadzić wojny.
Brytyjski marszałek Montgomery zakazał wszelkiego bratania się z Niemcami, a nawet bawienia się z dziećmi. Ograniczenia te zniesiono dopiero w czerwcu 1948 roku.
Podtemat: okupacja Niemiec i inne decyzje w kwestii niemieckiej:
W czasie konferencji w Jałcie, przy omawianiu stref okupacyjnych w Niemczech, Stalin nie chciał przyznać Francji statusu mocarstwa, a także strefy okupacyjnej w Niemczech.
5 czerwca 1945 roku w Berlinie, w czasie spotkania przedstawicieli USA, ZSRR i Wielkiej Brytanii, uchwalona została tzw. deklaracja berlińska, określająca poszczególne strefy okupacyjne oraz dalsze losy Niemiec i Niemców.