98723

Wędy diagnosty wg A. Kempińskiego

a)    Wąd postawy/Wąd podmiotu do przedmiotu/błąd dominacji

-    brak uwzględnienia perspektywy badanego

-    przedmiotowe traktowanie diagnozowanego

b)    Wąd maski

-    diagnosta zasłanie się swoją rolą, co ogranicza pole poznania badanego

-    diagnosta nie jest człowiekiem, tylko diagnostą

c)    Wąd sędziego

-    przyjmowanie postawy wartościującej, etykietyzującej

-    diagnosta ocenia, szufladkuje

Inne Wędy diagnosty

-    skupienie się na negatywnych aspektach osoby badanej

-    błąd skupienia się na skutkach

-    błąd redukcji źródeł wiedzy

+ brak wykorzystywania różnych możliwości poznania (wiedza gorąca - potoczna, nieobiektywna; wiedza zimna - obiektywna, naukowa)

Rodzaje nastawień/postaw diagnosty wobec diagnozowanego

1)    nawyk oceniania

2)    nadmierne poczucie odpowiedzialności

3)    tendencja do dominacji nad badanym

4)    nastawienie lękowe wobec badanego

5)    postawa znudzenia spowodowanego pozorną nadmienią wiedzą diagnosty

6)    postawa zimnego naukowca

7)    postawa sztywnego dydaktyka

8)    postawa obojętnego usługodawcy

9)    postawa psychoterapeuty wynikająca z dużego mniemania o sobie; wybieranie sobie interesującego przypadku

10)    postawa indywidualnego społecznika (skupianie się na zmianie jednostki, ale poprzez działania, które mają przysporzyć korzyści diagnoście)

11)    postawa kolektywnego społecznika (organizacja życia jednostki)

12)    postawa artysty (szukanie ciekawostek do zdiagnozowania)

13)    postawa moralisty (walka o realizację wielkich frobi) „Chce zrobić dobrze

całemu światu”