(a) została specjalnie zwerbowana w kraju lub za granicą do walki w konflikcie zbrojnym;
(b) rzeczywiście bierze bezpośredni udział w działaniach zbrojnych;
(c) bierze udział w działaniach zbrojnych głównie w celu uzyskania korzyści osobistej i otrzymała od strony konfliktu lub w jej imieniu obietnicę wynagrodzenia materialnego wyraźnie wyższego od tego, które jest przyrzeczone lub wypłacane kombatantom mającym podobny stopień i sprawującym podobną funkcję w siłach zbrojnych tej strony;
(d) nie jest obywatelem strony konfliktu ani stałym mieszkańcem terytorium kontrolowanego przez stronę konfliktu;
(e) nie jest członkiem sił zbrojnych strony konfliktu;
(0 nie została wysłana przez państwo inne niż strona konfliktu w misji urzędowej jako członek sił zbrojnych tego państwa”.
Warto podkreślić, że jeńcom wojennym (a zatem już nie najemnikom) przysługują szczególne przywileje:
- jeńcy wojenni nie mogą być traktowani jak pospolici przestępcy. Nie powinni być zatem przetrzymywani w więzienia cli, ale w obozach jenieckich. Nie powinni być także karani za sam udział w konflikcie zbrojnym,
- jeńcy wojenni powinni być stale chronieni przed każdym aktem gwałtu lub zastraszania, przed zniewagami i ciekawością publiczną,
- mają prawo do pozostawienia im rzeczy i przedmiotów osobistego użytku (z wyjątkiem broni i.t.d.),
- mają prawo do noszenia oznak rangi i przynależności państwowej,
- użycie broni przeciwko jeńcom wojennym (np. usiłującym zbiec) powinno być środkiem ostatecznym, zawsze poprzedzonym przez stosowne uprzedzenie,
- nie wolno zatrudniać żadnego jeńca wojennego przy pracach szkodliwych dla zdrowia bądź niebezpiecznych.
Dodać należy, że na gruncie polskiego prawa zakazana jest pod groźbą kary zarówno służba najemnicza jak i co do zasady regularna służba wojskowa w formacjach zbrojnych państwa obcego.
Art. 141 Kodeksu karnego
„§ 1. Kto, będąc obywatelem polskim, przyjmuje bez zgody właściwego organu obowiązki wojskowe w obcym wojsku lub w obcej organizacji wojskowej, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Kto przyjmuje obowiązki w zakazanej przez prawo międzynarodowe wojskowej służbie najemnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 3. Nie popełnia przestępstwa określonego w § 1 obywatel polski będący równocześnie obywatelem innego państwa, jeżeli zamieszkuje na jego terytorium i pełni tam służbę wojskową”.
Artykuł 141 § 1 zabrania obywatelom polskim przyjmowania obowiązków wojskowych w obcym wojsku lub obcej organizacji wojskowej bez zgody właściwego organu. Wiąże się to z ciążącym na obywatelach polskich obowiązkiem obrony Rzeczypospolitej Polskiej, któiy