Przyczyny i konsekwencje spirali milczenia
Cztery czynniki spirali milczenia:
1. własna opinia (jestem za tym, jestem przeciw czemuś)
2. moja własna percepcja opinii większości (jak mnie się wydaje, za czym jest większość)
3. moja własna ocena trendu (moje przewidywanie kto wygra)
4. własna gotowość do wsparcia swego poglądu (gotowość do wypowiedzi) Konsekwencje spirali milczenia:
- izolacja i odrzucenie jednostki
- jednostki obawiają się izolacji
- jeżeli ludzie sądzą, że są w mniejszości, stają się ostrożni i milczący
- dawna opinia staje się tabu
- pozostaje tylko twardy rdzeń
Najprostszy model, któiy prowadzi do spirali zaczyna się od pluralistycznej niew iedzy, czyli jestem przekonany, że jestem w mniejszości (jest to mylne postrzeganie, ponieważ de facto jestem w większości), a drugi element to lęk przed osamotnieniem. Inny czynnik to publiczne i prywatne uczestnictwo (opisane też przez Sheufele, podobne do rozumowania Herbst). Uczestnictwo publiczne to np. otwarta komunikacja własnej opinii, demonstracje, petycje czyli to, co kształtuje opinię w przestrzeni publicznej, nie przejmuje się tym co inni ludzie powiedzą. Uczestnictwo niepubliczne z kolei to głosowanie, prywatnie, bez względu na inne osoby. Uczestnictwo publiczne wielu ludzi jest zahamowane. Dlatego Neumann mówi o konformizmie społecznym - obniżanie gotowości do wypowiedzi jeśli twierdzimy, że nasz pogląd nie jest popularny, ale są sektory społeczne, gdzie jest na odwrót czyli powstaje motywacja mniejszości do wyrażanie poglądu publicznie (wg Neumann) i jednocześnie u tych spada uczestnictwo prywatne.
Inny czynnik to efekt naocznego świadka zbadany na eksperymencie - wypadek: jeżeli inni nie reagują to jest duże prawdopodobieństwo, że my też nic nie zrobimy. Inaczej jest gdy jesteśmy sami - mylnie postrzegamy opinii innych, że nie warto i nawzajem się blokujemy. Zatem zgodność mojej opinii z innymi prowadzi do tego, że nie warto nic robić.
Spirala milczenia była badana na wiele sposób. W swoim pierwszym wydaniu (wg Neumann) dotyczyła wyborów, ale w szerszym spojrzeniu może dotyczyć innych kontaktów społecznych: czyli oprócz wyborów są debaty publiczne i relacje interpersonalne.